Αυτό που νιώθω από πέρυσι μέχρι και τώρα είναι μια ξενέρα που σβήνεται με αργούς ρυθμούς. Είμαι πλέον επιφυλακτικός για ο,τι γίνεται σε οποιονδήποτε τομέα. Τέσσερα χρόνια και δεν καταφέραμε να κάνουμε τίποτα έχοντας οικονομική ευχέρεια για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία μας κι εν συγκρίσει με την εποχή Ζαγοράκη, χωρίς χρήματα, καταφέραμε να κάνουμε ένα σύνολο και να φτάσουμε να κατακτήσουμε παρολίγον το πρωτάθλημα.
Εφόσον πληρώσαμε τα χρέη, τα οποία δεν μας εμπόδιζαν να κάνουμε πρωταθλητισμό, γιατί δεν παίρνουμε παίκτες από το πάνω ράφι εγνωσμένης αξίας και δεν μιλάω για Ροναλντίνιους και Μπερμπάτοφς αλλά για κάνα τέσσερις-πέντε παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά και δίπλα τους να πλαισιωθούν πιτσιρικάδες από την Ακαδημία μας και σιγά σιγά να γίνουμε μιά υπολογίσιμη, ευρωπαϊκή και ωραία ομάδα που θα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο.
Ακόμα και τώρα με τον Άρνεσεν, που δεν αμφισβητώ την αξία του και την καριέρα του, οι παίκτες που ακούγονται ότι θα πάρουμε ή και που πήραμε σε σύγκριση με τους αντιπάλους μας (γαύρος , βάζελος,...) και σε συνδυασμό με την σιγή ιχθύος που επικρατεί στην ΠΑΕ σχετικά με τις μεταγαρφές (από τη μία είναι καλό,αλλά είπαμε..) φέρνουνε ενδοιασμούς και σύγχυση.
Σίγουρα πρέπει να κρίνουμε σε βάθος χρόνου και να δούμε τι θα παρουσιάσει ο ΠΑΟΚ κατά την διάρκεια της περιόδου.
Αλλά ρε αδέρφια δεν βαρεθήκατε να κάνετε υπομονή;
