Μέσα από την κουβέντα συνειδητοποίησα πως ο χρόνος που έχει στον ΠΑΟΚ είναι ελάχιστος. Και εξηγώ το γιατί.Τέλη Μαϊου ανακοινώθηκε, έχοντας παραλάβει μία άκρως αποτυχημένη ομάδα την οποία έπρεπε να αξιολογήσει, ταυτόχρονα να επιλέξει προπονητή που ταιριάζει στο ύφος και στο τέλος να κάνει μεταγραφές για να σχηματιστεί το ρόστερ.
Αυτή η διαδικασία, έγινε μέσα από επίσημους νοκ άουτ αγώνες, με τον ΠΑΟΚ να έχει βάση μία χώρα που έχει πρωτάθλημα κάτω του μετρίου και ζούσε υπό καθεστώς κάπιταλ κοντρόλ.
Προτίμησε την βαλκανική αγορά όπως είπε ψάχνοντας ποιότητα σε νορμάλ τιμές και παίκτες που δεν θα υποτιμήσουν την παρουσία τους στην Ελλάδα. Και αυτό λογικό. Και έφτιαξε ένα ρόστερ που υπό προϋποθέσεις μπορεί να παίξει και με τριάδα πίσω και με τετράδα.
Επίσης, οι επιλογές έγιναν χωρίς να έχει ξεκάθαρη άποψη για το ρόστερ που υπήρχε. Όπως δήλωσε, χρειάζεται τέσσερις με πέντε μήνες για να μπορέσει να μάθει έναν παίκτη. Πως είναι στα πάνω του, στα κάτω του, πως λειτουργεί υπό πίεση, πως συμπεριφέρεται στη καθημερινότητα και χίλιες δύο λεπτομέρειες που ακόμη και εγώ που είμαι επαγγελματίας δεν τις έχω πάντα υπ όψιν μου.
Για τις μεταγραφικές του επιλογές, με σιγουριά μπορώ να πω πως το λάθος του είναι ο Όλσεν. Όχι τόσο ως επιλογή, γιατί αυτό που ακολουθούσε τον Σουηδό ήταν κάτι πολύ ενδιαφέρον, αλλά ως φιλοσοφία επιλογής μιας και εκτιμώ πως ο Άρνεσεν έπρεπε να μη ρισκάρει σε αυτή τη θέση.Από εκεί και πέρα οφείλω να περιμένω. Και αυτό γιατί σε κάτι που λέει ο Τούντορ έχει δίκαιο. Ότι μία σοφή επιλογή στη θέση του επιτελικού μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Μπορεί να ανεβάσει τον ΠΑΟΚ 20 με 30%. Γιατί αυτό που δεν έχει το ρόστερ, που δεν πρόλαβε να ενσωματώσει, είναι ποιοτικά χαρακτηριστικά στα πέριξ της αντίπαλης περιοχής.
Άρα μέσα από αυτή την επιλογή που πρέπει να γίνει άμεσα, μπορεί να δούμε έναν πιο λειτουργικό Ζάιρο, Σάμπο, Ροντρίγκες και βέβαια Μπερμπάτοφ που δεν ήταν επιλογή Άρνεσεν βέβαια.
Αυτό που δυσκολεύει το έργο του Άρνεσεν, είναι η μορφή διαχείρισης του Τούντορ. Ο τρόπος που επέμενε στον Όλσεν, επέμενε στον Σάμπο, ο τρόπος που άργησε να αντιληφθεί πως ο Λέοβατς είναι αρνητικός ως φουλ μπακ και διάφορα άλλα με κορυφαία στιγμή την διαχείριση των τερματοφυλάκων.
Η απειρία του Τούντορ δυσκολεύει τον Άρνεσεν και την εξέλιξη της ομάδας, όμως προφανώς έχει δει και κάποια πολύ θετικά στοιχεία πάνω του. Άρα με υπομονή, προσπαθεί να τον βάλει σε έναν δρόμο φυσιολογικό.
Δεν ξέρω αν ο Τούντορ θα μάθει μέχρι το τέλος της σεζόν, σίγουρα φοβάμαι τις σκέψεις του όταν είναι υπό πίεση,
όμως επειδή υπάρχει ξεκάθαρη γραμμή να μείνει μέχρι το τέλος της σεζόν, τουλάχιστον τότε θα ξέρουμε πραγματικά αν μπορεί ή όχι. Δεν θα υπάρχει ούτε ένας να πει πως η απόφαση που πάρθηκε είναι λανθασμένη. Είτε μείνει, είτε φύγει.Οι δικές μου απαιτήσεις από τον Άρνεσεν ανεβαίνουν κατακόρυφα από εδώ και στο εξής. Γιατί πλέον ξέρει το ρόστερ, ξέρει την άποψη του προπονητή για τους παίκτες, ξέρει το πρωτάθλημα και δεν υπάρχουν ελαφρυντικά.Η μεγαλύτερη μαγκιά που απομένει να κάνει ο Δανός, είναι να πείσει τον Ιβάν Σαββίδη να ορίσει ένα ξεκάθαρο μπάτζετ. Γιατί μόνο μέσα από αυτή τη διαδικασία μπορεί ο ΠΑΟΚ να πάρει τις πρώτες του επιλογές, στο τάιμινγκ που πρέπει και με λεφτά που πραγματικά αξίζουν και όχι μέσα από μία διαπραγμάτευση γεμάτη πίεση χρόνου. Σαν αυτή πχ που γίνεται σήμερα με τον Βελλίδη.
Ο Τούντορ μας ενημέρωσε μετά τον αγώνα με τη Βέροια πως αμέσως μετά τον τραυματισμό του Γλύκου ζήτησε τερματοφύλακα. Η αλήθεια είναι πως ο Κροάτης ακύρωσε τον Όλσεν, έβαλε ανέτοιμο τον Μελίσσα και δεν υπολόγισε το ιστορικό τραυματισμών του Γλύκου.
Και εδώ, συνεχίζεται το λάθος του Άρνεσεν με τον τερματοφύλακα από το καλοκαίρι. Έπρεπε να σκεφτεί ο ίδιος το ότι ο Γλύκος δεν είναι μία αξιόπιστη λύση στο νούμερο ένα, λόγω του συγκεκριμένου θέματος.Θα πρέπει να πανηγυρίζουμε που χτύπησε ο Γλύκος μέσα σε μεταγραφικό παράθυρο και όχι την 1 του Φλεβάρη. Γιατί τότε, το κλάμα θα ήταν άφθονο.
Και φτάνουμε στο σημείο να γίνεται διαπραγμάτευση με τον Μάρκο Βελλίδη, με τον κολλητό του να κάνει επικοινωνιακή πολιτική, τον Χριστοβασίλη το ίδιο και έναν ΠΑΟΚ να κοιτάει χωρίς να παρεμβαίνει σε αυτή τη κωμωδία, έχοντας το άγχος της κάλυψης της θέσης. Από τη μία αντιλαμβάνομαι έναν επαγγελματία που θέλει να κάνει μία συμφωνία, από την άλλη θα πρέπει να κατανοήσει το περιβάλλον του πως ο ΠΑΟΚ δεν είναι καμία από τις ομάδες που έπαιζε στο παρελθόν. Και αυτό που συνέβη τις δύο τελευταίες ημέρες ενόχλησε.
Ο ΠΑΟΚ θα ανακοινώσει τον Βελλίδη ο οποίος έχει την ευκαιρία της καριέρας του. Αυτό είναι και το πιο αισιόδοξο σημείο της συγκεκριμένης κίνησης, μιας και δεν μπορώ να βλέπω με καλό μάτι μία μεταγραφή που γίνεται υπό τόσο μεγάλο καθεστώς πίεσης. Και σε αυτό βέβαια φταίει ο ΠΑΟΚ.
Αύριο παίζουμε στη Ξάνθη. Ελπίζω να γίνει το παιχνίδι να τελειώνουμε με αυτό. Δύσκολο παιχνίδι, απέναντι σε μία ομάδα που δεν είναι καλά, που δεν κάλυψε ποτέ το κενό του Κλέιτον, που αμυντικά όμως είναι σκληρή και δεν έχει καμία σχέση με τις ομάδες που νίκησε ο ΠΑΟΚ τελευταία.
Ο Τούντορ θα βάλει αναγκαστικά τον Όλσεν και πραγματικά απορώ με τι ψυχολογία θα παίξει αυτό το παιδί, όπως βέβαια και αν χρειαστεί στο μέλλον να μπει ο Σκόνδρας δεν ξέρω τι μπορεί να προσφέρει.
Ο ΠΑΟΚ θα φύγει νικητής αν ο Κλάους συνεχίζει να βρίσκεται εκεί που πρέπει και αν ο Τζαβέλλας κρατήσει πίσω γιατί θα παίξει με παρτενέρ τον Τζιόλη που δεν είναι στόπερ και τον Κοροβέση που δεν είναι καθαρό αριστερό μπακ.
Έχω πάντως αισιοδοξία λόγω της παρουσίας Τσίμιροτ – Χαρίση στον άξονα, παίκτες που λειτουργούν σε πολύ καλύτερες ταχύτητες από τους απέναντί τους. Εννοείται πως θέλω να τους δω ως δίδυμο και σε εκτός έδρας παιχνίδι. Έχω πραγματική απορία για το πως θα αντιδράσουν.
Σ.Κολκας
Τα μαζεύω όλα και θα τα πω και εγώ την άποψη μου γραπτώς....
