Πολυ καλο αξιζει τον κοπο να το διαβασετε 
Ο ξεχωριστός Κύριος Μαρκόπουλος
Ο Γιάννης Ντεντόπουλος σκιαγραφεί το πορτραίτο του τεχνικού του ΠΑΟΚ, ο οποίος αναδείχθηκε για δεύτερη φορά μέσα σε έξι χρόνια, "προπονητής της χρονιάς" στην Α1 του μπάσκετ.
Από τα τέλη της δεκαετίας του '70 , που κρέμασε πρόωρα τα παπούτσια του εξαιτίας μιας πνευμονίας και ξεκίνησε την προπονητική του σταδιοδρομία αναλαμβάνοντας τον αγαπημένο του Δημόκριτο, μέχρι “σήμερα”, που τον βρίσκουμε να έχει ολοκληρώσει την 5η συνεχόμενη σεζόν στο τιμόνι του ΠΑΟΚ και να έχει αναδειχθεί "προπονητής της χρονιάς", ο 65χρονος πλέον, Σούλης (από το Αναστάσιος) Μαρκόπουλος (γεννημένος 1/3/1949) έχει διανύσει μια πλούσια διαδρομή στο μπασκετικό στερέωμα.
Επίθετα όπως "σοβαρός", "σεμνός", "εργατικός" και "αποτελεσματικός" χρησιμοποιούνται αβίαστα για να περιγράψουν την δουλειά αλλά και τον χαρακτήρα του. Είναι μια σπάνια περίπτωση , για να μην πούμε η μοναδική, σε έναν τόσο σκληρό και ανταγωνιστικό χώρο στον οποίο δύσκολα ο ένας λέει καλή κουβέντα για τον άλλον, να ακούς για την αφεντιά του μόνο λόγια εκτίμησης και αναγνώρισης.
Για να μην προσθέσουμε μια θαυμαστή ομοφωνία της μπασκετικής κοινότητας, που τελικά τον θεωρεί αδικημένο, αν συνυπολογίσουμε ότι όποια αποστολή έχει αναλάβει, την έχει φέρει σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο.
Αν και ποτέ του δεν είχε την ευκαιρία να δουλέψει σε ομάδες που είχαν τα φόντα να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα, εκείνος τις έκανε να διαγράψουν πορείες πρωταθλητισμού. Μια συνηθισμένη απορία είναι « γιατί το όνομά του δεν έχει αναφερθεί ούτε καν ως υποψηφιότητα για τον πάγκο της Εθνικής ομάδας», παρότι η πιάτσα αναγνωρίζει και με το παραπάνω την κατάρτιση και το ήθος του.
Το πρώτο μεγάλο παράσημο του Κύριου ( με το “Κ” κεφαλαίο) Μαρκόπουλου δεν είναι ότι οδήγησε το ΠΑΟΚ του 1994 στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς και έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής της σύγχρονης εποχής που κατέκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο με σύλλογο (είχε προηγηθεί ο Νίκος Μήλας με το κυπελλούχων της ΑΕΚ το 1968 και τον ακολούθησαν ο Βαγγέλης Αλεξανδρής με ο Σαπόρτα του Αμαρουσίου το 2001 και το Eurocup Challenge του Άρη το 2003 και εσχάτως ο Γιώργος Μπαρτζώκας με την Ευρωλίγκα του Ολυμπιακού το 2012).
Ήταν ότι αποδέχθηκε με σεμνότητα- παρότι το κοντέρ του είχε ήδη γράψει χιλιόμετρα ως πρώτος προπονητής της Α1 με τον Δημόκριτο- το πόστο του άμεσου συνεργάτη του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Κι όταν ο “Ντούντα” απομακρύνθηκε, οδήγησε ο ίδιος το... καράβι στο λιμάνι της επιτυχίας. Την ίδια χρονιά ο ΠΑΟΚ έφτασε στον τελικό του πρωταθλήματος , όπου ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό.
Επιπλέον, είναι ο μόνος που εργάστηκε σε πέντε ομάδες της Θεσσαλονίκης στην μεγάλη κατηγορία. Εκτός από τον Δημόκριτο, ήταν ο Ηρακλής, ο Άρης , ο Μακεδονικός και ο ΠΑΟΚ, στον οποίο φαίνεται ότι βρήκε την Ιθάκη του. Δούλεψε σε αυτόν σε αυτόν σε τρεις διαφορετικές περιόδους. Η δεύτερη ήταν το 2005-06, ενώ η τρίτη ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2009 και συνεχίζεται. Το εντυπωσιακό είναι ότι απ’ όλα τα κλαμπ που πέρασε έφυγε ως φίλος και ευπρόσδεκτος να επιστρέψει, εάν το ξαναφέρει η... ζωή. Εκτός από τον ΠΑΟΚ και στον Άρη δούλεψε σε τρεις διαφορετικές φάσεις. Στον Ηρακλή οι σχέσεις του και λόγω της συζύγου του, Σταματίας, που υπήρξε μπασκετμπολίστρια του "γηραιού" και λόγω της θητείας του γιού του και άμεσου συνεργάτη του τα τελευταία χρόνια, παραμένουν άριστες.
Η δεύτερη νιότηΤην περίοδο 2006-07, πήρε την απόφαση να ξεφύγει από τα όρια της Θεσσαλονίκης και κατέβηκε στην Αθήνα. Πρώτα πέρασε από την ΑΕΚ που βρισκόταν σε μια δύσκολη φάση. Κατάφερε να την οδηγήσει με ασφάλεια στην παραμονή. Ακολούθησε η ομάδα που τον ξανάφερε δυναμικά στο προσκήνιο ήταν το Μαρούσι. Στην δύσκολη μετά Γιαννάκη εποχή το οδήγησε δε δυο αξέχαστες σεζόν.
Ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του αντικαθιστώντας τον Ντάρκο Ρούσο , ενώ είχε ξεκινήσει στραβά η σεζόν 2007-08. Έκανε δυο αλλαγές και αίφνης το μεταμόρφωσε σε μια ομάδα καμικάζι , που άρχισε να νικάει συνεχώς. Ακόμη και τον πανίσχυρο Παναθηναϊκό, μέσα στο ΟΑΚΑ έριξε στο καναβάτσο . Μάλιστα , εκείνη την χρονιά, λίγο έλειψε να κάνει το μεγαλύτερο μπαμ στην ιστορία των πλει οφ. Κανείς δεν έχει ξεχάσει πώς έσυρε τον Ολυμπιακό σε 5ο ημιτελικό και πώς το στεφάνι του ΣΕΦ "ξέρασε" το τελευταίο σουτ του Μπράνκο Μιλισάβλιεβιτς που αν δεν έμπαινε, θα έδινε την νίκη και την πρόκριση στο Μαρούσι και θα άφηνε στα κρύα του λουτρού τους ερυθρόλευκους".
Το Μαρούσι τερμάτισε 4ο αλλά ο Μαρκόπουλος αναδείχθηκε ομόφωνα "προπονητής της χρονιάς". Την επόμενη σεζόν έκανε ένα βήμα παραπάνω. Οδήγησε το Μαρούσι , με παίκτες όπως ο Χαραλαμπίδης, ο Κις, ο Μαυροκεφαλίδης, ο Καϊμακόγλου, ο Μαυροειδής, ο Γλυνιαδάκης, ο Στίβενσον, στην κατάκτηση της 3ης θέσης και στη συμμετοχή στα προκριματικά της Ευρωλίγκας, με επική νίκη στον τελευταίο μικρό τελικό, το Άρη μέσα στο Αλεξάνδρειο.
Μάλιστα, όταν την επόμενη χρονιά, οι “κιτρινόμαυροι” εξασφάλισαν την πρόκρισή τους στους ομίλους για πρώτη φορά στην ιστορία τους, ο τότε προπονητής τους και νυν τεχνικός του Ολυμπιακού, Γιώργος Μπαρτζώκας είχε δηλώσει μετά τον αποκλεισμό της Άλμπα μέσα στο Βερολίνο: “Ευχαριστούμε τον κόουτς Μαρκόπουλο και τους παίκτες της περσινής ομάδας που μας έδωσαν την ευκαιρία να κυνηγήσουμε και να πετύχουμε εμείς φέτος μια τόσο μεγάλη διάκριση” .
Θεωρώντας ότι είχε κλείσει τον κύκλο του στο Μαρούσι και θέλοντας να επιστρέψει στην Θεσσαλονίκη, το καλοκαίρι του 2009, βρήκε τον ΠΑΟΚ να τον περιμένει με ανοιχτές αγκάλες. Ήταν η επιλογή της διοίκησης που έβαλε ως στόχο να αναδιοργανώσει τον “δικέφαλο ασθενή” πάνω σε υγιείς διοικητικές και αγωνιστικές βάσεις. Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Με μετρημένα οικονομικά δεδομένα, ο ΠΑΟΚ κατέκτησε την 3η θέση δυο φορές μέσα σε πέντε χρόνια. Το 2011, τότε που δοκίμασε στα προκριματικά της Ευρωλίγκας αλλά χωρίς ουσιαστικές προοπτικές και φέτος. Παράλληλα, μέσω του Eurocup, σηματοδοτήθηκε η ευρωπαϊκή επιστροφή.
Πριν από την έναρξη του φετινού δεύτερου μικρού τελικού, κόντρα στον Πανιώνιο, ο Μαρκόπουλος τιμήθηκε από τον πρόεδρο του ΕΣΑΚΕ, Γιώργο Χαλβατζάκη γιατί έγινε ο πρώτος προπονητής που έσπασε το φράγμα των 600 αγώνων ως προπονητής σε επίπεδο Α' και Α1 Εθνικής. Στο τέλος της σειράς έφτασε τους 607 αγώνες με απολογισμό 285 νίκες και 322 ήττες.
ΜοντέρνοςΤο πρώτο χαρακτηριστικό που διακρίνει κανείς, βλέποντας τον Μαρκόπουλο να κοουτσάρει, είναι η ζωντάνια του. Πολλές φορές έχεις την αίσθηση ότι δεν τον χωράει ο τόπος. Το ιδρώνει το πουκάμισο, πηγαίνοντας πάνω –κάτω, καθοδηγώντας τους παίκτες του με μαχητικό πνεύμα. Όσοι τον θυμούνται από την εποχή του Δημόκριτου επιμένουν πως η μοναδική διαφορά είναι ότι με τα χρόνια συνήθισε να φοράει κοστούμι και γραβάτα.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι με την συμπεριφορά του κάνει τους γύρω του να νιώθουν καλά. Να τον σέβονται, χωρίς να τον φοβούνται. Πείθει τους παίκτες να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους και όπως συμβαίνει και με τις ομάδες, πολλοί που πέρασαν από τα χέρια του , δηλώνουν πως θα ήθελαν να ξαναδουλέψουν μαζί του , γιατί είναι ένας κανονικός άνθρωπος, προσιτός, χωρίς ιδιοτροπίες και κυρίως ανοιχτόμυαλος.
Το ίδιο ισχύει και για τους συνεργάτες του, με τους οποίους περνάει ώρες ατέλειωτες στο γραφεί κάνοντας brainstorming. Τους δίνει αρμοδιότητες, τους δείχνει εμπιστοσύνη και πάντα τους απονέμει τα εύσημα, όταν έρχεται ένα καλό αποτέλεσμα. Πόσο σημαντικό είναι γι αυτόν να έχει δίπλα του ανθρώπους με τους οποίους να μπορεί να ανατροφοδοτείται είναι ότι πλέον έχει δίπλα του τον γιό του, Χάρη.
Ο Χάρης υπήρξε ένα από τα σπάνια ταλέντα της γενιάς Ζήση, Σπανούλη και σία, αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει νωρίς λόγω μιας περιπέτειας που πέρασε με την υγεία του. Παρεμπιπτόντως, το ζεύγος Μαρκόπουλου, έχει και μια κόρη , την Νάνσι, η οποία ασχολείται και με το modeling. Ακόμη και στην δική της περίπτωση, ο κόουτς επιμένει να μένει ένα βήμα πιο πίσω "την ομορφιά της την οφείλει στα γονίδια που κληρονόμησε από τη μητέρα της".
Πιστεύει στην ομαδική προσπάθεια, ξέρει να προετοιμάζει ένα παιχνίδι διαβάζοντας τις ικανότητες και τις αδυναμίες του αντιπάλου, δεν είναι δογματικός και γι αυτό προσαρμόζεται στην εποχή. Μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι το πιο εύκολο ήταν να θεωρηθεί παρωχημένος. Παρόλα αυτά καταφέρνει να ανανεώνεται, να παραμένει μοντέρνος -μέχρι και στο ντύσιμο- και να ακολουθεί την εξέλιξη του παιχνιδιού, χωρίς να προδίδει τις αρχές του.
Ψάχνεται συνέχεια, του αρέσει να επιμένει στις λεπτομέρειες και δεν διστάζει να κάνει μικρές ή μεγάλες αλλαγές στα plays του, στην εξέλιξη της χρονιάς. Μέσα από πολύωρες προπονήσεις, πείθει τους παίκτες ότι υπάρχει τρόπος να αναδείξουν τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά μέσα από την ομαδική τακτική
Ποτέ δεν θα τον ακούσεις να μιλάει στο πρώτο ενικό. Δεν του αρέσει να μιλάει για τον εαυτό του και στις επιτυχίες χαίρεται να μοιράζει την πίτα, κρατώντας για τον εαυτό του το μικρότερο κομμάτι. Με τους δημοσιογράφους είναι ευγενικός, αλλά σου δίνει την αίσθηση ότι θα προτιμούσε να μην ασχολούνται μαζί του.
ΕξολοθρευτήςΚάποτε, ο Βαγγέλης Νικητόπουλος είχε διαπιστώσει επιστρατεύοντας το καυστικό χιούμορ του: "Όλοι όσοι ως παίκτες ήταν αεραμυνίτες, έγιναν προπονητές της άμυνας". Ο Μαρκόπουλος είναι μια από τις εξαιρέσεις, γιατί στον Δημόκριτο ήταν κλασσικός "stop defender".
Συνήθως αναλάμβανε να μαρκάρει τον πιο επικίνδυνο επιθετικό της αντίπαλης ομάδας. Ωστόσο οι ομάδες του θεωρούνται ισορροπημένες σε άμυνα και επίθεση. Για παράδειγμα, ο φετινός ΠΑΟΚ, παρότι δεν είχε μεγάλο βάθος και άμυνα έπαιξε και επιθετικά κυκλοφόρησε την μπάλα και άνοιξε το γήπεδο ώστε οι πρωτοβουλίες να μοιραστούν σε ψηλούς και κοντούς.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι ο Γιώργος Μπόγρης αναδείχθηκε πιο βελτιωμένος παίκτης της Α1. Όλα αυτά τα επιτεύγματα ήταν προϊόντα της σκληρής δουλειάς που γίνεται στον "δικέφαλο" τα τελευταία χρόνια και απ’ ότι φαίνεται θα συνεχιστεί. ΠΑΟΚ θέλοντος και Θεού επιτρέποντος, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι ο κόουτς Μαρκόπουλος, είναι ένας θρησκευόμενος άνθρωπος, που δεν μπαίνει στο γήπεδο αν πρώτα δεν κάνει την προσευχή του.
You are not allowed to view links.
Register or
Login
