Η ενδεκάδα που ξεκινήσαμε το παιχνίδι σήμερα, ήταν η αναμενόμενη. Πλέον και ο πιο αδαής μπορεί να την μαντέψει, μιας και το μοτίβο Λουτσέσκου,
στην κατάρτιση της ενδεκάδας, είναι ιδιαίτερα εύκολη υπόθεση για να το προβλέψει κάποιος.
Στο γήπεδο "καταμετρήθηκαν" περίπου 22.000 εισιτήρια, δυστυχώς ούτε καν πλησιάσαμε σε ένα sold-out, ωστόσο υπήρχε πράγματι αρκετός κόσμος στο γήπεδο, όπως και διάθεση, υπήρχε παλμός και όρεξη να σπρώξει την ομάδα.
Τα ευχάριστα νέα ήρθαν από νωρίς, καθώς ο Παλάσιος ο οποίος θα αγωνιζόταν ως δεξιό εξτρέμ του βάζελου, απέναντι από τον Βιερίνια, έμεινε εκτός ενδεκάδας λόγω προβλήματος στην ποδοκνημική, οπότε υπήρχε ένας λόγος να ανησυχούμε λίγο λιγότερο, μιας και τη θέση του Παλάσιος την πήρε ο Μπερνάρ.
Το ακόμα ευτυχέστερο της υπόθεσης ήταν ότι εκτός έμεινε, επίσης ένας ακόμα ποιοτικός παίκτης του βάζελου, ο Βέρμπιτς, ο οποίος έμεινε εκτός λόγω στομαχικών διαταραχών.
Αυτά πριν το ξεκίνημα του παιχνιδιού.
Με το που ξεκίνησε το παιχνίδι, ο ΠΑΟΚ μπήκε ορμητικά με στόχο να κυριαρχήσει στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Λουτσέσκου γνωρίζοντας ότι ο Γιοβάνοβιτς παίζει 4-3-3 και έχει καλά χαφ, προσπάθησε να χτυπήσει τον βάζελο δημιουργώντας υπεραριθμίες στις πτέρυγες.
Για να το πετύχει αυτό πίεσε ψηλά με ρίσκο, αφήνοντας μόνο τα δύο σέντερ μπακ Ίνγκασον και Νάσπεργκ, στα μετόπισθεν να καλύπτουν, ιδίως από τα αριστερά όπου βρισκόταν ο Βιερίνια, ένα μεγάλο εύρος της περιοχής της άμυνας.
Ο Νάσμπεργκ, αν ήταν νευρικός στο επίσημο ντεμπούτο το, επειδή ακριβώς γνωρίζει και τη θέση του αριστερού ακραίου μπακ, μπόρεσε να ανταποκριθεί στα καθήκοντά και να μην εκτεθεί η ομάδα, διότι ο αργός Βιερίνια δεν γύριζε ιδιαίτερα πίσω και επικεντρωνόταν στα επιθετικογενή καθήκοντα.
Το ίδιο δεν συνέβη από δεξιά, με τον Λύρατζη και τον Ίνγκασον, καθώς ούτε ο Λύρατζης δύναται να βρίσκεται συνεχώς στην επίθεση όπως ο Βιερίνια χωρίς να γυρνάει, ούτε ο Ίνγκασον να καλύπτει μέχρι τη γραμμή του πλαγίου άουτ.
Σε γενικές γραμμές, αυτή η τακτική της ομάδας, απέδωσε πολύ καλά και προηγηθήκαμε πολύ νωρίς, στο 16', με ωραίο συνδιασμό και έξοχο πλασέ του Ολιβέιρα.
Γενικά, συνεχίσαμε να πιέζουμε ψηλά, να χάνουμε ευκαιρίες, χωρίς να κινδυνεύσουμε ιδιαίτερα αμυντικά στην πλάτη των ακραίων μπακ μας, αν και διαφάνηκε από νωρίς, ότι αυτή θα ήταν η στόχευση του αντίπαλου προπονητή.
Γενικά παίξαμε, για ένα ημίχρονο, όσο άντεχαν οι αντοχές κάποιων ποδοσφαιριστών, αρκετά καλό ποδόσφαιρο και ευτυχήσαμε να πάμε στο ημίχρονο με το 1-0.
Οι εντυπώσεις ήταν καλές και όλα έδειχναν ευοίωνα.
Ωστόσο στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν 2 ημίχρονα και όχι ένα κύριε Λουτσέσκου.
Ο αντίπαλος προπονητής, ο Γιοβάνοβιτς, κοίταξε πώς θα εκμεταλλευτεί, τόσο την κούραση του κεντρικού αμυντικού διδύμου, όσο και τον πολύ αργό Βιερίνια.
Τι έκανε;
Άλλαξε πλευρά στον γρήγορο Αϊτόρ και τον έβαλε απέναντι στον αργό και κουρασμένο Βιερίνια.
Ο Λουτσέσκου, αντί να αλλάξει τον Βιερίνια στο ημίχρονο, μιας και είναι, πλέον, ένας πολύ αργός παίκτης, απέναντι στον οποίο επικεντρώνονται όλοι οι αντίπαλοι προπονητές, που μας πήρανε χαμπάρι....
τον αφήνει μέσα και πλέον είναι ζήτημα χρόνου, πότε θα εκτεθεί.
Πράγματι, πολύ γρήγορα στο 2ο ημίχρονο, μόλις στο 51 λεπτό, ο Αιτόρ με μία μπαλιά καμινάδα που δέχεται από συμπαίκτη του, ξεχύνεται μπροστά, αφήνοντας στην πλάτη του τον Βιερίνια και σημειώνει ένα κρύο και εύκολο γκολ κάνοντας το 1-1.
Αυτό όμως, η μη έγκαιρη αλλαγή του Βιερίνια, από τον Τσαούση, μιας και είχαμε το σκορ υπέρ μας, δεν ήταν το μοναδικό λάθος που θα πληρώναμε.
Στο 55' μετά από ένα σουτ, στο όριο της μεγάλης περιοχής, ο Ολιβέιρα νιώθει ένα τράβηγμα και ζητάει να αντικατασταθεί.
Τότε ο "αθέοφοβος" Λουτσέσκου, ο πιο επιτυχημένος και καλύτερα σμοιβόμενος προπονητής του ΠΑΟΚ, τι κάνει;
Βάζει τον Μπίσεσβαρ σέντερ φορ.
ΕΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟ ΣΟΥ !!
Τον Μπίσεσβαρ σέντερ φορ....τον Μπίσεσβαρ.
Όχι τον Γκορτεζιάνι που έλεγε ότι έχουμε σαν εναλλακτική, για να δικαιολογήσει τον δανεισμό του σέντερ φορ Κούτσια....τον Μπίσεσβαρ.
Όλο το γήπεδο ΠΑΓΩΣΕ.
ΠΑΓΩΣΕ λέμε.
Καμία λογική.
Έτσι χωρίς επιθετικό και με μια ομάδα, που συνεχίζει να αγωνίζεται με το πλάνο του 1ου ημιχρόνου, αλλά που όμως έχει αρχίζει να κουράζεται φυσιολογικά, όλα δείχνουν ότι δεν θα πάει καλά το έργο.
Πράγματι, ο βάζελος άρχισε να πιέζει και να χτυπά στους αδύναμους κρίκους του ΠΑΟΚ, δηλαδή στην έλλειψη αμυντικού transition και στην κούραση της άμυνας του ΠΑΟΚ.
Έτσι σε μια τέτοια φάση και μετά από τραγική ασυνεννοησία των δύο κεντρικών στόπερ του ΠΑΟΚ, σε συνδιασμό με την πολύ δυναμική έξοδο του Κοτάρσκι, που στην κυριολεξία, έχωσε ένα 'μπουνίδι' στον βάζελο που θα έχει να το θυμάται....
δυστυχώς, αυτό μας στοίχισε, το πέναλτι, στο οποίο ευστόχησε ο Αϊτόρ και ο βάζελος προηγήθηκε στο 73'.
Τρικυμία εν κρανίω....
Μπίσεσβαρ σε θέση σέντερ φορ και σουρεάλ καταστάσεις.
Φτάνουμε στο 77' για να ολοκληρωθεί το έργο.
Βγαίνει ο Ντάντας για να μπει....ο Καντουρί.
ΕΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟ ΣΟΥ !!
Και άντε να τον έβαζες ως σέντερ φορ, όπως διαφήμιζαν τα αρδοπαπαγαλάκια τις προηγούμενες μέρες.
Εσύ τον κρατάς στα χαφ και συνεχίζεις με Μπίσεσβαρ στα σέντερ φορ.
Θεέ μου τι ζούμε.
Ζουμουσού (ΖΜΣ) και τα μυαλά στα κάγκελα.
Ζούμε Μεγάλες Στιγμές.
Η ομάδα αντί να βοηθηθεί, αποσυντονίζεται και αποδυναμώνεται όλο και περισσότερο.
Ευτυχώς τουλάχιστον έβγαλε τον 36χρονο στο 77ο λεπτό για να βάλει τον Τσαούση. Αλληλούια...Αλληλούια.
Είναι πια αργά για δάκρυα Στέλλα!
Και με αυτά και με άλλα, ενώ ο εκνευρισμός στην κερκίδα έχει φτάσει στα ύψη με τις ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ του Ρουμάνου....
φτάνουμε στο 86' λεπτό όπου τότε αποφασίζει, ο πιο επιτυχημένος προπονητής του ΠΑΟΚ, να βάλει επιτέλους λίγο νέο αίμα στην επιθετική γραμμή.
Βγαίνει ο Κούρτιτς, για να μπει ο Γκορντεζιάνι.
Τα κατέβασε τα μούτρα πάλι ο "περίεργος" αλλά επειδή χειροκροτήθηκε και είδε ότι η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη δεν το συνέχισε.
Επίσης βγήκε ο Λύρατζης και μπήκε ο Κωνσταντέλιας.
Ως φυσική συνέπεια, γύρισε σε θέση δεξί μπακ ο Ζίβκοβιτς, μιας και ξέρει τη θέση του φουλ μπακ, από την Εθνική Σερβίας, όπου χρησιμοποιείται με επιτυχία, στο 3-5-2 που παίζει η Εθνική Σερβίας.
Αμέσως είδαμε στα ελάχιστα εναπομείναντα λεπτά, κάτι να αλλάζει, να αποκτά μία ορμή και φρεσκάδα η ομάδα.
Αποτέλεσμα να φτάναμε παραλίγο στην ισοφάριση.
Το πέναλτι που καταλογίστηκε υπέρ του Κωνσταντέλια, αλλά ανακλήθηκε στη συνέχεια, μετά από τον έλεγχο του VAR, όντως δεν ήταν, διότι ο παίκτης του βάζελου δεν ακουμπάει τον δικό μας και ο Ντέλιας πέφτει μόνος του.
Αυτό βέβαια συνέβη λόγω της απειρίας του, διότι τράβηξε το πόδι του τελευταία στιγμή για να μη χτυπήσει το γόνατό του, με αποτέλεσμα να μην τον ακουμπήσει ο αντίπαλος και έτσι να μην υφίσταται περίπτωση πέναλτι.
Αν ήταν πιο έμπειρος, δεν θα τραβούσε το πόδι του και θα κέρδιζε το πέναλτι.
Κάναμε κάποιες προσπάθειες με καλές προϋποθέσεις, αλλά ήταν πλέον αργά.
Η ταπεινωτική ήττα είχε ήδη έρθει, σκορπώντας απογοήτευση, στον κόσμο που παραβρέθηκε.
Όλοι σχεδόν, όσοι ήταν στο γήπεδο και μπορούσα να αφουγκραστώ, συμφωνούσαν ότι αυτή η ήττα είχε συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο.
ΡΑΖΒΑΝ ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ.
Ραζβάν φτάνει πια, κούρασες....