«Πέρασα το τελευταίο διάστημα της καριέρας μου στον ΠΑΟΚ. Η στιγμή να κρεμάσω τα παπούτσια μου πλησίαζε, ας πούμε. Παρόλα αυτά, έφτασα εδώ, συνάντησα το τεχνικό επιτελείο, είδα τους οπαδούς, οι οποίοι μου ξύπνησαν και πάλι την επιθυμία να παίξω ξανά, αυτό το πάθος που είχε σβήσει μέσα μου. Η επιθυμία να παίξω ξύπνησε μέσα μου ξανά, η θέληση για ανταγωνισμό. Ταυτίστηκα με τον σύλλογο και ολοκλήρωσα την καριέρα μου εδώ.
Ο ΠΑΟΚ είναι κορυφαία ομάδα. Όταν αγωνιζόμουν, ίσως δεν το παρατηρούσα τόσο. Μόλις σταμάτησα όμως και άρχισα να έχω περισσότερη κοινωνική ζωή και να συναντώ περισσότερους ανθρώπους τότε το κατάλαβα. Υπάρχουν πολλοί οπαδοί, άνθρωποι μεγάλοι σε ηλικία που κλαίνε, που κάνουν μεγάλα ταξίδια για την ομάδα τους. Είναι κρίμα τώρα που δεν μπορούν να πάνε στο γήπεδο.
Ο ΠΑΟΚ είναι πραγματικά μια μεγάλη ομάδα. Πολλοί υποστηρίζουν την ομάδα, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων του εξωτερικού. Νιώθεις την δύναμη και την υποστήριξη τους, είναι μεγάλη ευθύνη για μένα. Πρέπει να δουλέψεις σκληρά και να τους κάνεις περήφανους. Αυτό θέλουμε να κάνουμε.
Όπως είπα οι οπαδοί ταξιδεύουν πάντα μαζί μας. Δεν ξέρω αν έχετε δει κάποιο από τα παιχνίδια ας πούμε στην Αγγλία ή κάπου αλλού. Πάντα μας υποστηρίζουν, κάνουν χιλιόμετρα και πάντα είναι στο πλευρό της ομάδας. Δεν ζητούν νίκες, ζητούν να τα δώσεις όλα για την ομάδα, να δουλέψεις και να βάλεις την καρδιά και την ψυχή σου σε αυτό.
Ειλικρινά μπορείς να το νιώσεις αυτό, είναι πολύ παθιασμένοι και προσπαθούν να τα μεταδώσουν και στους παίκτες αυτό, συμπεριλαμβανομένων και όσων έρχονται από το εξωτερικό, τους καινούργιους και αυτούς που δεν ξέρουν πολλά για τον σύλλογο. Μου το πέρασαν και εμένα αυτό.
