Τερζανίδης «Τον χρειάζεται αυτόν τον τίτλο ο κόσμος του ΠΑΟΚ»
Μια δεκαετή θητεία, από το 1968 μέχρι και το 1977, σε μια από τις καλύτερες και πιο ποιοτικές ομάδες στην ιστορία του ΠΑΟΚ μαρτυρά από μόνη της την αξία και τις ικανότητες του 69χρονου πλέον Χρήστου Τερζανίδη, έχοντας συνολικά διακόσια τρία επτά συμμετοχές και δέκα πέντε γκολ αγωνιζόμενος ως μέσος. Μια δεκαετία στην οποία κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και δυο κύπελλα, αμφότερα κόντρα στον Παναθηναϊκό, την ομάδα στην οποία συνέχισε την καριέρα του μέχρι το 1981. Πάντα ευγενικός, χαμηλών τόνων κι ανοικτός σε κάθε συζήτηση, αποδέχτηκε την πρόταση του «novasports.gr» την περασμένη Τετάρτη να κάνουν έξω από το γήπεδο της Τούμπας μια συζήτηση για τον αποψινό τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.
«Μας πάει πολύ ... πίσω αυτός ο τελικός. Πρώτα στο 1972 που πήραμε και το Κύπελλο μέσα στο 'Καραϊσκάκη' κι εν συνεχεία το 1977 που χάσαμε το Κύπελλο πάλι στο 'Καραϊσκάκη' από τον Παναθηναϊκό. Είναι αναμνήσεις, γιατί χαράχτηκαν στην ψυχή μας αυτά τα παιχνίδια, διότι το Κύπελλο είναι υπόθεση ενός αγώνος που κρίνεται ένας τίτλος και το χαίρεσαι περισσότερο απ' ότι έναν αγώνα πρωταθλήματος. Και το 1972 ήταν το πρώτο Κύπελλο, που εμείς οι παίκτες τότε πήραμε. Το αξίζαμε βέβαια, είχαμε καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό αλλά και το 1977 είχαμε καλύτερη ομάδα αλλά δυστυχώς έγινε η αποβολή του Γούναρη, μείναμε με δέκα παίκτες κι εκεί ας πούμε μας κέρδισαν με 2-1 και χάσαμε το Κύπελλο. Είναι πράγματι συγκινητικό, φτάνει η ομάδα μας τώρα στον τελικό. Το ν' αποκλείσει τον Ολυμπιακό ήταν μεγάλη προσπάθεια των παιδιών. Αξια πέρασαν και τώρα μένει ένα παιχνίδι να διεκδικήσουν το Κύπελλο μετά από τόσα χρόνια, γιατί το τελευταίο ήταν το 2003, δέκα χρόνια μετά. Πλέον, τον χρειάζεται αυτόν τον τίτλο ο κόσμος του ΠΑΟΚ».
- Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά τί εστί ΠΑΟΚ. Μπορείτε να εξηγήσετε την έμφαση που δίνεται γενικώς στην απουσία τίτλου για τόσα πολλά χρόνια;«Κοιτάξτε, αν δούμε τα προβλήματα, που αντιμετώπισε η ομάδα όλο αυτό το χρονικό διάστημα, δεν είναι πολλά χρόνια. Η δυναμική του ΠΑΟΚ όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν τόσο μεγάλη διοικητικά κι οικονομικά. Τώρα όμως, με αφεντικό τον κ. Σαββίδη, πάλι οι ελπίδες έχουν μεγαλώσει για τον φίλαθλο κι οπαδό του ΠΑΟΚ και θα βλέπουμε από εδώ και πέρα τίτλους. Εγώ έτσι το βλέπω, με τη διάθεση που έχει ο κ. Σαββίδης. Η δυναμική είναι η δυναμική του ΠΑΟΚ, φάνηκε τη Μεγάλη Τετάρτη με τον Ολυμπιακό, μπορούμε ανά πάσα στιγμή να κερδίσουμε τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Δε θα σταθώ αν έχουμε καλή ή κακή ομάδα. Η προσπάθεια θα γίνει, ας ελπίσουμε ότι του χρόνου θα έχουμε πολύ καλύτερη ομάδα και με τη δυναμική αυτού του κόσμου του ΠΑΟΚ πιστεύω ότι και στην Ευρώπη θα πάμε καλά αλλά και στο ελληνικό πρωτάθλημα».
- Σαράντα και κάτι χρόνια μετά από τον τελικό που έδωσε τον πρώτο τίτλο στην ομάδα, υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στο τότε και στο τώρα;«Το ποδόσφαιρο δεν αλλάζει. Υπάρχει η ίδια 'δίψα', γιατί είναι ένας τίτλος. Τα παιδιά τα σημερινά κι αυτά θέλουν να διακριθούν οπότε δεν μπορώ να πω ότι εμείς ήμασταν περισσότερο ΠΑΟΚτσήδες κι αυτά δεν είναι. Εμείς - απλώς - εκείνα τα χρόνια ήμασταν πιο 'δεμένοι' με την ομάδα λόγω του ότι δεν υπήρχαν μεταγραφές. Υπογράφαμε το δελτίο και ξέραμε πως θα τελειώσουμε την καριέρα μας στον ΠΑΟΚ. Συναισθηματικά ήμασταν πιο πολύ 'δεμένοι'. Ομως τώρα κι αυτά τα παιδιά έχουν κάποια συμβόλαια με στόχο να επιβιώσουν, να πάρουν χρήματα, να ζήσουν τις οικογένειές τους. Ερχονται από όλον τον κόσμο, από χώρες φτωχές από χώρες που θέλουν κι αυτοί να κερδίσουν χρήματα να λύσουν το οικονομικό πρόβλημα. Τώρα το λύνουν το οικονομικό πρόβλημα. Εμείς δεν το λύναμε, αυτές είναι οι διαφορές. Εμείς παίζαμε κι αν κερδίζαμε θα παίρναμε το πριμ, αν δεν κερδίζαμε δεν παίρναμε τίποτα, δεν είχαμε ούτε συμβόλαια, ούτε τίποτα. Αυτή είναι η διαφορά, ήμασταν με τον κόσμο, με την πόλη, ήμασταν 'δεμένοι' με την ομάδα συναισθηματικά είπαμε πάλι. Οχι όμως τώρα ότι τα παιδιά αυτά μπαίνοντας στο γήπεδο δε θέλουν να κερδίσουν, την ίδια 'δίψα' έχουν κι αυτά τα παιδιά, δεν μπορώ να τους αδικήσω. Το μόνο που ... αυτή τη στιγμή, βλέπετε ένας παίκτης που 'πιάνει' λίγα χρήματα τον πουλάνε. Ενώ τότε δεν μπορούσαμε να φύγουμε, δε φεύγαμε από την ομάδα. Οσα χρήματα κι αν έδιναν οι άλλες οι ομάδες. Το παράδειγμα; Ο Κούδας. Δυο χρόνια τον είχε 'κλέψει' ο Ολυμπιακός στην Αθήνα από το 1966 μέχρι το 1968 και δεν τον έδινε μεταγραφή η ομάδα. Δηλαδή τώρα βλέπετε, ένας παίκτης αν τον ζητήσουν με ένα - ενάμιση εκατομμύριο ευρώ θα τον δώσουν. Αυτή είναι η διαφορά, εμείς ήμασταν 'δεμένοι' και σαν παίκτες, ήμασταν όλοι Ελληνες, αυτό έχει μεγάλη σημασία. Γιατί φεύγοντας με την αποστολή ξέρετε ότι οι γυναίκες μας μαζεύονταν σ' ένα σπίτι, την άλλη φορά σε άλλο σπίτι, οι περισσότερες γυναίκες εννιά - δέκα, μαζεύονταν κι έκαναν παρέα. Ενώ εμείς ήμασταν στην αποστολή. Αυτό ήταν το 'δέσιμο' που είχαμε μεταξύ μας οι παίκτες και μόνον δυο ξένους επιτρεπόταν, ενώ τώρα μπορείς να έχεις όσους θέλεις».
- Είναι δυο διαφορετικές ομάδες. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στη σεζόν με τη λογική να συμμαζέψει τα οικονομικά του δεδομένα και να τη βγάλει όσο υψηλότερα μπορεί επενδύοντας - κατά κύριο λόγο - στα δικά του 'παιδιά'. Ο ΠΑΟΚ είχε τη δυνατότητα να προχωρήσει σ' επιλογές - θεωρητικά τουλάχιστον - πιο αξιόλογες, πιο καταξιωμένες αν θέλετε, με μικρότερο ρίσκο. Φτάνοντας λοιπόν, στο τέλος αυτού του δρόμου, θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε τις δυο ομάδες;«Ο Παναθηναϊκός με τα προβλήματα τα οικονομικά αναγκάστηκε να φέρει νέα παιδιά, διότι δεν μπορούσε να κάνει μεταγραφές. Κι έφτιαξε ένα σύνολο πολύ καλό εν συγκρίσει με τους παίκτες που έχει. Είχε ... άνοδο. Θέλω να πω, δηλαδή στην αρχή αν θυμάστε πόσους βαθμούς ήταν ο ΠΑΟΚ μπροστά; Πάνω από δέκα. Κι αυτή τη στιγμή έφτασε να είναι κοντά, να μην έχουμε διαφορά στα πλέι οφ. Αυτό λέει ότι μ' αυτά τα παιδιά δούλεψαν και πέτυχαν. Για μένα πέτυχε ο Παναθηναϊκός σ' αυτήν την ανανέωση. Εμείς είχαμε την ευκαιρία, ειδικά τον Ιανουάριο να ενισχυθούμε, να κάνουμε πιο ισχυρή την ομάδα αλλά ίσως δεν πέτυχαν 100% οι μεταγραφές, ξέρετε κι αυτό είναι ένα ρίσκο όταν κάνεις μια μεταγραφή, δεν είναι απαραίτητο ότι θα είναι κι ο καλύτερος. Κι εκεί ίσως η ομάδα του ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να συνεχίσει να έχει αυτή τη διαφορά. Ομως σ' έναν τελικό δεν μπορούμε να σταθούμε στο αν έχει καλύτερη ομάδα ο ΠΑΟΚ ή ο Παναθηναϊκός. Είναι 50%-50%. Παίζει ρόλο η ψυχή, όπως σ' αυτά τα παιχνίδια, όπως κερδίσαμε δυο φορές τον Ολυμπιακό, αυτό το πάθος που είχαν κι άλλωστε θα το 'χουν το πάθος, εγώ το πίστευα και τη Μεγάλη Τετάρτη. Εκεί δε χρειάζεται να τους πει ο προπονητής τίποτα. Οι παίκτες γνωρίζουν τη σημασία του παιχνιδιού. Είναι ένας τίτλος. Ολοι οι παίκτες θέλουν να έχουν έναν τίτλο στην καριέρα τους. Οπότε από εκεί και πέρα είναι πως θα σου πάει το παιχνίδι. Εγω έχω έναν ενδοιασμό για τη διαιτησία, δεν ξέρω τί ρόλο θα παίξει, γιατί είναι μεγάλη υπόθεση όταν ένας διαιτητής μεροληπτεί για μια ομάδα. Εγώ αυτό που εύχομαι είναι να δώσουν αυτό το πάθος που έβγαλαν με τον Ολυμπιακό κι είμαι αισιόδοξος πως στο τέλος μπορούν να κερδίσουν το Κύπελλο».
- Μιλήσατε για πάθος, πού αλλού κρίνεται ένας τελικός;«Αυτό είναι το πάθος των ποδοσφαιριστών, δεν μπορεί ούτε ο κόσμος, ούτε οι παράγοντες, ούτε ο πάγκος, δεν μπορεί κανένας να βοηθήσει. Αυτό το πάθος που βγάζει ο ποδοσφαιριστής στο γήπεδο κι όταν οι έντεκα μαζί βγάζουν αυτό το πάθος θα είναι νικητές. Αυτός είναι γενικός κανόνας, στη ζωή, στη δουλειά, παντού. Οταν υπάρχει πάθος, 'δίψα' για δουλειά, διάθεση για διάκριση, σήμερα πρέπει να δώσω το 100%, γιατί υπάρχουν και ποδοσφαιριστές που δε δίνουν το 100%. Δε θα έχει μόνον οπαδούς του ΠΑΟΚ, θα έχει και του Παναθηναϊκού. Θα είναι μοιρασμένος ο κόσμος, δε θα είναι ούτε Λεωφόρος, ούτε Τούμπα. Ολα είναι μοιρασμένα, 50-50. Το μόνο που δε γνωρίζω είναι τι συμπεριφορά θα επιδείξουν οι ποδοσφαιριστές».
- Κατά συνέπεια δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιον παραλληλισμό σε σχέση με τους δυο αγώνες που έδωσαν οι δυο ομάδες μεταξύ τους φέτος για το πρωτάθλημα ...«Οχι, καμία σχέση. Εχουν μεγάλη διαφορά, δεν είναι ίδια. Εδώ είναι ένα παιχνίδι, μια κι έξω, ένας τελικός. Πρέπει να είσαι πειθαρχημένος, να μη δώσεις το δικαίωμα να δεχτείς γκολ. Γιατί ένα γκολ ανατρέπει την ψυχολογία, θα έρθουν νεύρα, θα έρθουν κάρτες, μπορεί να μείνεις με παίκτη λιγότερο. Δηλαδή να διαχειριστούν το παιχνίδι έξυπνα. Πάθος ναι αλλά όχι επιπολαιότητα».
- Τί σας κάνει να χαμογελάτε και τί σας κάνει να προβληματίζεστε σ' αυτόν τον ΠΑΟΚ;«Αν πάρουμε από την αρχή τα πράγματα, το πώς ξεκίνησε τη σεζόν με τον Στέφενς δυστυχώς δεν μπόρεσε ο προπονητής να φτιάξει μια ομάδα αντάξια του ΠΑΟΚ. Δηλαδή έχει ταλαιπωρηθεί ο ΠΑΟΚ. Γι' αυτό δεν είχαμε τη συνέχεια, αντί ν' ανεβαίνει η ομάδα έμεινε στάσιμη εξαιτίας του τρόπου που εργαζόταν ο Στέφενς. Δε θέλω να τον κατηγορήσω αλλά δεν είναι δυνατόν να μην έχει φτιάξει μια ενδεκάδα, μια δεκαπεντάδα, μια δεκαεξάδα. Στο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να είναι κι οι είκοσι πέντε - αν έχεις - ισάξιοι. Φτιάχνεις μια ενδεκάδα να βασίζεσαι σ' αυτούς και συμπληρώνεις τους υπόλοιπους. Δυστυχώς αυτό δεν μπορούσε να το κάνει, αυτός είναι ο νόμος του ποδοσφαίρου. Αν δούμε τις μεγάλες ομάδες, αλλάζουν κάθε Κυριακή την ενδεκάδα τους; Δεν ξέρω γιατί το έκανε, αυτό έχει κάνει ν' αμφισβητούν οι ίδιοι οι παίκτες τους εαυτούς τους για την απόδοσή τους. Τη μια Κυριακή ήταν βασικοί και την άλλη εκτός. Για ποιο λόγο; Ενημέρωνε τους παίκτες; Οχι. Γιατί άκουσα από παίκτη να τον βάζει σε άλλη θέση και να μην του λέει πως θα παίξει. Δηλαδή όλα αυτά περνάμε τώρα και δεν ήταν έτοιμη η ομάδα και δεν απολαύσαμε καλό ποδόσφαιρο. Εστω μ' αυτό το υλικό που έχουμε, εγώ δεν κατηγορώ το υλικό».
- Είστε στ' αποδυτήρια, λίγο πριν ξεκινήσει ο τελικός. Τί λέτε στους παίκτες την ώρα που βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο για να ξεκινήσει ο αγώνας;«Καλή δύναμη .....»
http://www.novasports.gr/news.aspx?a_id=337387&Sport=1&Country=82&Competition=2689&Season=132145&Round=365233&Team=16657
