Τούντορ, ο μάρτυρας
Επειδή αλάνθαστοι δεν είμαστε ούτε εμείς, παίρνω αφορμή από τα σχόλια αναγνωστών στο χθεσινό μπλογκ γιατί απλά έχουν δίκαιο και διαπίστωσα και εγώ πως σε κάποιες φάσεις αδικώ τον Τούντορ.
Δεν το κάνω επίτηδες, απλά στα μπλογκ αναφέρεσαι συνήθως σε αυτά που έγιναν σε ένα παιχνίδι, όσον αφορά κυρίως στη διαχείρισή του από την πλευρά του προπονητή. Και πολλές φορές, θεωρούμε πράγματα που έχει κάνει ως δεδομένα με αποτέλεσμα το κείμενο να αδικεί τη δουλειά του.
Οι αναγνώστες που επισήμαναν το συγκεκριμένο θέμα έχουν απόλυτο δίκαιο και για αυτόν τον λόγο είμαι υποχρεωμένος να αναλύσω το σκεπτικό μου γύρω από τη δουλειά που κάνει ο Τούντορ. Έτσι ώστε να μην υπάρχουν παρερμηνείες για το τι πραγματικά πιστεύω. Έτσι κι αλλιώς, όταν φύγει ο Κροάτης, θα εμφανιστούν οι γνωστοί καραγκιόζηδες των ΜΜΕ που βάζουν πουλιά τους στο facebook να μου τον χρεώσουν. Υπάρχουν στιγμές άλλωστε που αναρωτιέμαι αν βγάζω περισσότερα λεφτά από τον Άρνεσεν, γιατί σύμφωνα με αυτούς κάνω πολύ περισσότερα πράγματα.
Ας πάρουμε λίγο τα πράγματα από την αρχή για τον Τούντορ. Ανέλαβε μία ομάδα με κακή ψυχολογία, αγύμναστη και πολλές ελλείψεις έχοντας είκοσι μέρες για να την προετοιμάσει και οι παίκτες της χωρίς τον απαραίτητο μήνα ξεκούρασης στις διακοπές.
Ανταποκρίθηκε στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και κατά τον Αύγουστο άρχισαν να έρχονται οι νέοι παίκτες. Το καλοκαίρι μπορούσε να παίξει μόνο με τρεις πίσω αφού δεν είχε εξτρέμ και αυτό κατανοητό.
Τα δύο από τα τρία μεγαλύτερα συμβόλαια ήταν εκτός προετοιμασίας - Κλάους, Μπερμπάτοφ - ενώ το σημαντικότερο ελαφρυντικό που έχει, είναι πως κανένας δεν του μίλησε άμεσα για αποτελέσματα. Του είπαν να στήσει μία ομάδα που σε τρία χρόνια με τις κατάλληλες προσθήκες θα κάνει πρωταθλητισμό.
Θα πρέπει κάποιος να είναι ηλίθιος για να πιστέψει αρχές του φθινοπώρου και παρά την έλευση Μπερμπάτοφ πως αυτό το ρόστερ μπορεί να χτυπήσει πρωτάθλημα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων γράφω, είναι το γεγονός πως στις ομιλίες στο ξεκίνημα της σεζόν προς τους παίκτες, μετά από στραβά αποτελέσματα τύπου Ξάνθης στη Τούμπα ή Γιάννενα, έλεγε πως δεν χρειάζεται να πιέζονται για το αποτέλεσμα, πως πρέπει να πιστέψουν σε αυτό που παίζουν και θα έρθουν σε κάποια φάση τα αποτελέσματα.
Προφανώς αυτό ήταν το κλίμα από Άρνεσεν πλευρά, όμως δεν ήταν και το πραγματικό. Ο Ιβάν Σαββίδης θέλει αποτελέσματα. Το ότι ο ίδιος και ο Άρνεσεν δεν έβγαλαν την επικοινωνία που έπρεπε, σίγουρα δεν είναι κάτι που βαραίνει τον Κροάτη.
Από εκεί και πέρα, ο Τούντορ έχασε πολλά παιχνίδια από ατομικά αβίαστα λάθη των παικτών του, κυρίως αυτόν που δεν είχαν προσαρμοστεί, όπως ο Όλσεν και ο Σάμπο. Είχε να διαχειριστεί ένα ρόστερ με νέους κυρίους παίκτες σε μεγάλη πίεση, ο ΠΑΟΚ έχει τον δεύτερο μικρότερο μέσο όρο ηλικίας στο πρωτάθλημα μετά τον Πανιώνιο που δεν έχει ούτε το ένα δέκατο της πίεσής του, ενώ οι ελάχιστοι έμπειροι παίκτες του δεν περνούσαν και στιγμές αποθέωσης από το κοινό. Το παράδειγμα του Τζαβέλλα που έπρεπε να πείθει κάθε παιχνίδι πως δεν είναι αυτό που παρουσιάστηκε εντέχνως πέρυσι, είναι το πλέον κατατοπιστικό.
Άρα ο Τούντορ είχε να διαχειριστεί μία ομάδα προβληματική από πέρυσι, άλλη μία που κόλλησε με αυτή που υπήρχε και οι παραστάσεις των παικτών που ήρθαν ήταν σε επίπεδο κωμόπολης που η όμορφη του χωριού έχει πάρει όλη την ομάδα πλην του αναπληρωματικού τερματοφύλακα, πήρε λάθος μηνύματα από τους προϊσταμένους του και έζησε γενικά ένα αλαλούμ που δεν γινόταν βάσει της προπονητικής του απειρίας να μην τον μπερδέψει.
Ο Τούντορ είχε να αντιμετωπίσει και άλλες παθογένειες του ΠΑΟΚ και του πρότζεκτ. Για παράδειγμα, έχοντας ξεκινήσει προετοιμασία νωρίς χωρίς διακοπές οι παίκτες και αυτοί που ήρθαν χωρίς καμία εμπειρία στη σεζόν Πέμπτης - Κυριακής, άρχισε η κατάρα των θλάσεων. Τους τελευταίους δύο μήνες η ομάδα παίζει σε κάθε παιχνίδι από οκτώ μέχρι δέκα απουσίες. Και όχι μοιρασμένες. Υπάρχουν στιγμές που λείπουν όλα τα φορ, τα εξτρέμ, που δεν υπάρχει η λύση για το αριστερό άκρο της άμυνας.
Και τέλος, ελαφρυντικό για τον Τούντορ, είναι και η γκαντεμιά. Παιχνίδια που θα μπορούσε να πάρει έτσι όπως πήγαν ή να πάρει έστω κάτι, στράβωσαν για πλάκα.
Στη Ξάνθη τρώει γκολ στο 91΄, με την ΑΕΚ χάνει τέσσερις καθαρές ευκαιρίες στο τελευταίο δεκάλεπτο, ενώ έχει δεχτεί γκολ με λάθος του τερματοφύλακά του, με τον Ατρόμητο δεν έχει δεχτεί φάση και το νέο λάθος του Βελλίδη φέρνει την ισοφάριση, με τον Ηρακλή ακυρώνουν καθαρό γκολ στο 0-0, ενώ με τον Παναθηναϊκό ξεκινά ανάποδα το παιχνίδι με το αβίαστο λάθος του Χατζηϊσαία, ενώ ο Κομίνης δεν αποβάλει τον Μπεργκ σε μία φάση του αγώνα που ο ΠΑΟΚ μπορεί να πιέσει πολύ με παίκτη παραπάνω. Απ όλα αυτά τα παιχνίδια θα μπορούσε να πάρει μέχρι και δέκα παραπάνω βαθμούς. Και τους μισούς να είχε πάρει, μια χαρά θα ήταν με δεδομένο το πρόγραμμα.
Σε όλα τα παραπάνω, προσθέτουμε
Ναι, έχω τεράστιες ενστάσεις με την διαχείριση του ρόστερ από τον Τούντορ. Ναι, υπάρχουν πράγματα που ο ίδιος έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά όπως η εμμονή σε Όλσεν, Σάμπο, τον Λέοβατς φουλ μπακ και πάει λέγοντας. Μπορώ να βρω και αλλαγές τύπου Μαλεζά δεξί μπακ με ΑΕΚ, μπορώ να βρω πολλά ακόμη αρνητικά του. Όμως παρά τα όσα βίωσε και αναφέρονται παραπάνω, βλέπω και κάποια άλλα πράγματα.
Για παράδειγμα, ο ΠΑΟΚ είναι πολύ πιο γυμνασμένη ομάδα από τις υπόλοιπες. Δεν υπάρχει παιχνίδι που ο αντίπαλος να τρέχει περισσότερο.
Επίσης, παρά τις χαζομάρες που λέγονται για τη συμπεριφορά των παικτών στη νυχτερινή Θεσσαλονίκη, ναι και σε εμένα υπέπεσαν κάποιες περιπτώσεις παικτών που ξενύχτησαν στο ΡΕΠΟ τους, κάτι που είναι λάθος κυρίως όταν η ομάδα δεν πηγαίνει καλά, όμως δεν ισχύει πως έχει χαθεί η μπάλα.
Τα αποδυτήρια είναι καλά, υπάρχει σχέση σεβασμού μεταξύ προπονητή - παικτών, υπάρχει μία αίσθηση εμπιστοσύνης που είχαμε χρόνια να ζήσουμε στον ΠΑΟΚ.
Εγώ προσωπικά, δεν θυμάμαι καμία σεζόν που να υπάρχει κρίση και να μη τρώει μπινελίκια ο προπονητής από τους παίκτες. Τώρα ακόμη και οι δυσαρεστημένοι που πάντα υπάρχουν, δεν μπορούν να πούνε τίποτα γιατί τους έχει εξηγήσει το σκεπτικό του.
Καταλήγοντας, ναι ο Τούντορ δεν με έχει πείσει με τις ιδέες του, θεωρώ πως αδυνατεί να δουλέψει σχήμα με τετράδα στην άμυνα κάτι που αποτελεί το μεγαλύτερο ντεζαβαντάζ του, όμως είναι τόσα τα ελαφρυντικά που έχει που πραγματικά αδυνατώ να τον κρίνω συνολικά.
Και επειδή κρίνουμε ανθρώπους που παίρνουν αποφάσεις, αν με ρωτούσε κάποιος αν θα κρατούσα ή θα έδιωχνα τον Κροάτη, δεν θα μπορούσα να απαντήσω. Είναι μία μορφή μάλλον μαρτυρική στον φετινό ΠΑΟΚ και όσα λάθη κι αν κάνει, πάντα τον βλέπω με μία συμπάθεια η οποία καμιά φορά και υπό την πίεση του χρόνου και της επικαιρότητας, δεν καταγράφεται.
sdna.gr
Σταυρακης ο κ@λοτουμπας!
