Επειδη βλεπω υπηρξε μια καποια συμμορφωση μετα τα παιδαριωδη σχολια τυπου "θελω να παω για αρμεγμα", επανερχομαι σημερα με μια γνωστη μου που γνωριστηκαμε στους Olympic Games of Athens.... Η Παραγουαη ειναι μια χωρα που μου αρεσει για δυο λογους:
Ο πρωτος ειναι ο Σιλαβερτ που ηθελα ενα τετοιο τερματοφυλακα στην ΠΑΟΚΑΡΑ και ο δευτερος η
Λεριν Φρανκο (Leryn Franko) αθλητρια του ακοντισμου....
Γεννηθηκε στο 1982 (μαλιστα λενε οτι απο την πλευρα της μητερας της εχει ελληνικη καταγωγη) , ασχολειται με τον ακοντισμο , εχει λαβει μερος σε 3 Ολυμπιαδες και επισης ασχολειται και με το μοντελινγκ.... Το 2006 ειχε κερδισει τη 2η θεση για τον διαγωνισμο της Μις Παραγουαη.... Αν αυτο σας λεει κατι....
Εγω ειχα την τυχη να τη γνωρισω στην Αθηνα , οπου κυριολεκτικα πατωσε και ηρθε 42η.... Ομως εγω γνωρισα ενα καταπληκτικο και απλο κοριτσι που ακομα και σημερα ειμαστε φιλοι....
Για τους λατρεις του μελαχρινου λοιπον σας την παρουσιαζω....
Οι φωτο 1 και 2 ειναι απο τους Ολυμπιακους αγωνες της Αθηνας... Η φωτο 3 ειναι απο το σπιτι μου (το γνωστο σπιτι που παρακολουθω τους αγωνες του Μουντιαλ. Υπαρχει σε αλλο τοπικ )... Οι φωτο 4 και 5 απο την παραλια του Πλαταμωνα και η φωτο 6 ειναι οταν πηγαμε εκδρομη στο Δελτα του Εβρου ... Η τελευταια φωτο (7) ειναι οταν ηπιαμε καφε στην παραλια της Μηχανιωνας αφου πρωτα επισκεθηκαμε τα γραφεια του Συνδεσμου μας... Νομιζω η οικειοτητα που υπαρχει μεταξυ μας (τελευταια φωτο) ειναι περισσοτερο απο εμφανης ....
Ειναι πολυ απλη κοπελλα ... Στην Παραγουαη οδηγει ενα 50αρι (διχρονο) παπι Yamaha χωρις ποδια και με κομμενη εξατμιση (σπαει πλακα με τον ηχο της εξατμισης) , λατρευει την λουκανικοπιτα (εχει δηλωσει οτι χαρη σε αυτη διατηρειτε τοσο κομψη) και παιζει φανατικα "ΞΥΣΤΟ".....
