Nα μαθαινουμε και κατι ..Οχι ολο γελια και χαχαχα και ποτε θα γινουν οι μεταγραφες....
Ο Π@ύτσος (427 π.Χ.–347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ανθοπώλης από την Αθήνα, ο οποίος έγινε γνωστός και έμεινε στην ιστορία για την ομορφιά, την γοητεία και το ευγενές του χαρακτήρος του.
Από εκεί απορρέει το ρητό: «Στον π@ύτσο μου λουλούδια».
Παρόλο που υπήρξε φτωχός, ο Π@ύτσος ήταν ο πιο περιζήτητος γαμπρός της αρχαίας Αθήνας και όλοι οι πατεράδες προόριζαν τις ομορφότερες κόρες τους για τον Π@ύτσο.
Εξού και η φράση: «Το κορίτσι αυτό είναι για τον Π@ύτσο».
Όσο μεγάλωνε ο Π@ύτσος, οι γυναίκες τον λάτρευαν ακόμα περισσότερο.
Όταν περπατούσε στο δρόμο, υπήρχαν ασυγκράτητες γυναίκες που τον φιλούσαν παντού, τον έγλυφαν, τον μύριζαν, τον χάιδευαν και τον έφτυναν. Όλες αυτές ήταν για τον Π@ύτσο.
Πραγματικά ήταν αδύνατο να βγάλει κανείς τον Π@ύτσο από το μυαλό μιας γυναίκας.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Πούτσος τα πέρασε στην Καβάλα, εξοστρακισμένος από το καθεστώς των Τριάκοντα.
Οι Αθηναίες όμως δεν μπορούσαν να το ξεχάσουν και του έστελναν συνεχώς ερωτικά γράμματα. Όταν τα έδιναν στον ταχυδρόμο έλεγαν «Αυτό είναι για τον Πούτσο, Καβάλα».
Από εκεί βγήκε και η έκφραση που χρησιμοποιείται ως τις μέρες μας.
Ο Π@ύτσος πέθανε το 347 π. Χ. σε ηλικία 80 χρόνων, κατά τη διάρκεια οργίων κι από τότε κυκλοφορεί η φράση "Τον Π@ύτσο τον εκλαίγανε"
Για την συντετριμμένη γυναίκα του, Π@ύτσα, γράφτηκε τότε το μοιρολόι "Π@ύτσα μου πώς κατάντησες". Ένα μήνα μετά το τραγικό συμβάν, πεθαίνει από αιφνίδιο θάνατο, ο κολλητός του Π@ύτσου, ο Κ@λος, μάλλον από στεναχώρια και ταίριαξε να γίνονται "στου Κ@λου τα εννιάμερα, του Π@ύτσου τα σαράντα"
