Όπως σας ενημέρωσε πρώτο το gazzetta.gr, ο «δικέφαλος» βρίσκεται σε επικοινωνία με την πλευρά του Σεμπάστιαν Μπλάνκο, προκειμένου να προσθέσει στη μηχανή του ένα πολύτιμο γρανάζι. Το gazzetta.gr παρουσιάζει την καριέρα του Αργεντινού!
Τα πρώτα βήματαΌπως οι περισσότεροι πιτσιρικάδες που γενιούνται στο Μπουένος Άϊρες, ο Μπλάνκο ξεκίνησε να κλωτσά μπάλα από πολύ μικρή ηλικία. Όταν ήταν τεσσάρων, εντάχθηκε στην παιδική ομάδα «11η Αυγούστου» της γειτονιάς του, στο Λόμας ντε Σαμόρα. Το νερό δεν άργησε να μπει στο αυλάκι. Έμεινε στον ίδιο σύλλογο μέχρι τα εννιά του χρόνια και έδειξε από μικρός ότι η ικανότητά του με τη μπάλα μπορεί να τον οδηγήσει ψηλά. Συμπεριελήφθη στην καλύτερη ομάδα των παιδικών πρωταθλήματων, κάτι σαν μικτή, όπου συνέπεσε με τον μετέπειτα συμπαίκτη του στη Λανούς, Νικολάς Ραμίρες. Πριν κλείσει τα 10, εντάχθηκε και επίσημα στην Ατλέτικο Λανούς. Ο προπονητής του τον δοκίμασε σε ένα ματς με την Κιλμές και τον έβαλε στην επίθεση. Ο Μπλάνκο όχι απλά ανταποκρίθηκε, αλλά σημείωσε τα δύο γκολ της ομάδας του στο 4-2 της Γκρανάτε! Ένας τραυματισμός τον καθυστέρησε, αλλά ο δεσμός του με την Λανούς, ο οποίος θα κρατούσε για 14 χρόνια, δεν μπορούσε να σπάσει τόσο εύκολα.
Η «categoria 88» και ο ΙμπαγάσαΟ Μπλάνκο αποτέλεσε μέλος της τρομερής «γενιάς του 88» για την Λανούς, η οποία κατέκτησε το πρώτο της Πρωτάθλημα υπό τις οδηγίες του Ραμόν Καμπρέρο το 2007. Πριν φτάσει στην καθιέρωση, δούλεψε μαζί με τον Ούγο Μοράλες και τον Αριέλ Ιμπαγάσα, τους οποίους μελετούσε εντατικά και κατάφερε να «ξεσηκώσει» κάποιες από τις κινήσεις τους. Ο μετέπειτα παίκτης του Ολυμπιακού είχε ήδη αποχωρήσει από την χώρα του για την Ευρώπη και ο Σεμπαστιάν τις Κυριακές προσπαθούσε να μην χάσει ούτε ματς. Το σουλούπι του, άλλωστε, τον θύμιζε αρκετά. Έκανε ντεμπούτο τον Μάρτιο του 2006, απέναντι στην Σαν Λορέντσο.
Ο Καμπρέρο πίστεψε πολύ στο ταλέντο του και όσο έπαιρνε παιχνίδια, αυξανόταν και η αυτοπεποίθησή του, δείχνοντας όλο και περισσότερα πράγματα. Στο πρωτάθλημα Απερτούρα του 2007 Σεμπαστιάν ήταν βασικός, μαζί με τον Πελετιέρι, γνωστό από το πέρασμά του από την ΑΕΚ και άλλους παίκτες, όπως ο πρώτος σκόρερ εκείνης της Απερτούρα, Χοσέ Σαντ, ο Λαουτάρο Ακόστα, ο Κάρλος Κιντάνα, ο Ντιέγο Ερμάν Γκονσάλες και άλλοι. Η παρουσία του ήταν καταλυτική. Όπως σε εκείνο το ματς με την Ροσάριο, στο οποίο άνοιξε το σκορ για να ακολουθήσει μία καθοριστική τεσσάρα. Ο τίτλος γιορτάστηκε στο 1-1 με τη Μπόκα Τζούνιορς μέσα στο Μπομπονέρα, την 18η αγωνιστική. Φυσικά, ήταν βασικός.
Στο μεταξύ, το 2008 στον πάγκο της ομάδας κάθισε ο Λουίς Σουμπέλδια, ένας άνθρωπος γέννημα-θρέμμα της Λανούς, παίζοντας στη «Γκρανάτε» όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα. Δεν μπορούσε να μην υποκλιθεί με τη σειρά του στα χαρίσματα του «Μπλανκίτο», ο οποίος έφτασε σε ηλικία 20 ετών να φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού! Η ανάγνωση του παιχνιδιού και ο χαρακτήρας του, ο οποίος δεν του επέτρεψε να ξεχάσει τις ρίζες του, τον οδήγησε, παράλληλα με την επαγγελματική του καριέρα, να βοηθάει την παιδική ομάδα της γειτονιάς του, την «11η Αυγούστου», προπονώντας πιτσιρικάδες που φιλοδοξούσαν να ακολουθήσουν τα βήματά του!
Μεταγραφή και τραυματισμός Τα κατορθώματά του σύντομα ξεπέρασαν τα σύνορα της Λατινικής Αμερικής. Τελικά, εκείνη που τον έκανε δικό της ήταν η ουκρανική Μέταλιστ, η οποία τον Ιανουάριο του 2011 πλήρωσε έξι εκατομμύρια στην Λανούς. Ο Σεμπαστιάν υπέγραψε για πέντε χρόνια, τονίζοντας ότι η εξαιρετική πρόταση και η προοπτική του να φανεί στην Ευρώπη, έπαιξαν ρόλο στην απόφασή του. Στο Χάρκοβο συνάντησε τον συμπατριώτη και πρώην συμπαίκτη του στην «Γκρανάτε», Γιονάταν Κριστάλδο. Φυσικά, το βήμα για ένα παιδί 22 ετών δεν ήταν και τόσο εύκολο. «Στην Αργεντινή έχω την οικογένειά μου, το σπίτι μου και τους φίλους μου. Μου κόστισε πολύ η απόφαση που πήρα. Στη Λανούς άφησα τη ζωή μου», τόνιζε. Το ξεκίνημα του στο Χάρκοβο δεν ήταν ιδανικό, καθώς τραυματίστηκε στους χιαστούς και υποβλήθηκε σε επέμβαση, με αποτέλεσμα να παίξει ελάχιστα στο δεύτερο μισό του Πρωταθλήματος και να μείνει εκτός μια περίοδο που «διψούσε» για μπάλα.
Ντεμπούτο με τον Μαραντόνα και... παραλίγο ΜουντιάλΕκείνος που του χάρισε την πρώτη του εμφάνιση με την Εθνική Αργεντινής ήταν ο Ντιέγο Μαραδόνα, συμπεριλαμβάνοντάς τον σε ένα φιλικό με τον Παναμά τον Μάιο του 2009. Έπαιξε με την αλμπισελέστε μια ακόμα φορά, απέναντι στην Αϊτή, σκοράροντας μάλιστα και το μοναδικό του μέχρι στιγμής τέρμα με την Εθνική. Πριν το Μουντιάλ του 2010 στην Νότιο Αφρική, βρισκόταν στην προεπιλογή του Ντιέγο, αλλά τελικά «κόπηκε» πριν τη διοργάνωση. Όταν πήρε τη μεταγραφή για την Μέταλιστ, ο Μπατίστα τόνιζε ότι τον έχει στα υπόψιν για την Αργεντινή, ωστόσο δεν αγωνίστηκε ξανά.
Εκτόξευση και... πόλεμοςΣτη Μέταλιστ βρήκε δυσκολίες στην προσαρμογή του, ενώ όπως τονίζει ο ίδιος έπρεπε να προσαρμόσει το παιχνίδι του, καθώς εκεί η τεχνική δεν ήταν αρκετή. Έβαλε το κεφάλι κάτω, δούλεψε και αγωνίστηκε όπου του ζήτησε ο προπονητής του. Σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής, στα εξτρέμ, πίσω από τον επιθετικό, ακόμα και ως μοναδικό προωθημένος! Τη χρονιά 2011/12 έπαιξε 15 ματς με 2 γκολ στο Πρωτάθλημα και άλλα 10 στην Ευρώπη. Τη σεζόν εκείνη, συστήθηκε και στο ελληνικό κοινό, στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, τον οποίο και η Μέταλιστ απέκλεισε, για να χάσει από την Σπόρτινγκ στα προημιτελικά. Την επόμενη, έκανε 26 εμφανίσεις στο Πρωτάθλημα και έπαιξε και στην Ευρώπη. Οι Ουκρανοί έπαιξαν με τη Λεβερκούζεν στον όμιλο του Europa League και αποκλείστηκαν πολύ δύσκολα από τη Νιούκαστλ. Τα «γερμανικά» και «αγγλικά» μάτια είχαν αφορμή για να δουν καλύτερα τον «Μπλανκίτο». Το καλοκαίρι του 2013, συναντήθηκε με τον ΠΑΟΚ στα προκριματικά του Champions League, σκοράροντας μάλιστα με μακρινό σουτ στη ρεβάνς της Ουκρανίας. Ακολούθησε μία ακόμα γεμάτη σεζόν, με 6 γκολ σε 27 εμφανίσεις.
Πιθανόν η καριέρα του να συνέχιζε στην Ουκρανία, αν δεν υπήρχε ο πόλεμος. Όπως τονίζει ο ίδιος: «Παίζαμε σε μέρη που υπήρχαν οδοφράγματα, πηγαίναμε σε γήπεδα και ήταν κλειστά. Ο κόσμος ήταν σε ένταση, υπήρχε πολλή βία. Ίσως στην πόλη μας τα πράγματα ήταν λίγο καλύτερα, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να συνεχιστεί το Πρωτάθλημα, γιατί πηγαίναμε σε μέρη που δεν μπορούσες να παίξεις. Πολλοί έφυγαν. Υπήρχαν πρόεδροι που έλεγαν ξεκάθαρα ότι δεν ξέρουν αν θα καταφέρουν να πληρώσουν. Ήταν εμπόλεμη ζώνη». Έτσι, μετά και το αεροπορικό δυστύχημα πάνω από τη χώρα στην πτήση της Malaysia Airlines αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο αρκετών ακόμα ξένων και να φύγει από τη χώρα, δηλώνοντας ότι δεν θα γυρίσει ποτέ. Έμεινε στο Μπουένος Άιρες, αναζητώντας την επόμενη ομάδα του.
Η νέα σελίδα μπορεί να... γυρίσει σύντομαΤο καλοκαίρι, για την απόκτησή του ενδιαφέρθηκαν αρκετά κλαμπ, μεταξύ των οποίων και η Λανούς, ωστόσο εκείνος επέλεξε την Premier League, παρότι όπως δήλωνε ο ίδιος, ήταν επιφυλακτικός όσον αφορά το κατά πόσο θα ταιριάξει. Υπέγραψε για δύο χρόνια με οψιόν ανανέωσης και ανακοινώθηκε στις 30 Αυγούστου, χάνοντας την προετοιμασία και αυτό για τον προπονητή της ομάδας, Άλαν Ιρβάιν, ήταν καθοριστικό.
Ξεκίνησε από την αρχή με μειονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους και ποτέ δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη του, παρότι ο ίδιος, ο manager των «buggies», έδινε ένα εξαιρετικό scout report: «Έχει επάρκεια και με τα δύο πόδια, είναι εξαιρετικός στις σέντρες, δημιουργεί ευκαιρίες και σκοράρει», τόνιζε, ενώ τον προόριζε κυρίως για εξτρέμ.
Ο «Τσάκι» λοιπόν βρέθηκε να μην αγωνίζεται και παρότι ο προπονητής της Γουέστ Μπρομ βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός ομάδας, έχουν γίνει ήδη επαφές για να παραχωρηθεί, κατά προτίμηση των Άγγλων με δανεισμό. Δεν αποκλείεται, όπως αποκάλυψε το gazzetta.gr, σύντομα να τον δούμε στα μέρη μας...
