Για την αποτίμηση που έχει κάνει για την πορεία του ΠΑΟΚ στο πρώτο μισό της σεζόν:«Αυτό που είδα είναι ότι στα τελευταία ματς έχουμε διαφορετική προσέγγιση. Προσπαθούμε να τρέξουμε, να τα δώσουμε όλα χωρίς να κοιτάμε τον αντίπαλο. Έρχεται και η χημεία σιγά σιγά, αφού είναι άλλο να είσαι ένα μήνα μαζί και άλλο πέντε. Δεν πιστεύω πλέον ότι υπάρχει κάποιος που δεν ξέρει τι ζητάει ο προπονητής. Δεν πρέπει να είμαστε προβλέψιμοι και ομαδικά και ατομικά, δεν θα πρέπει να ξέρουν οι αντίπαλοι πως να μας μπλοκάρουν. Θα πρέπει συνεχώς να βρίσκουμε νέους τρόπους παιχνιδιού".
Νιώθεις ότι πλέον η ομάδα τα έχει όλα για να κατακτήσει τον τίτλο;«Είναι έτοιμη, απλώς πρέπει να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε. Το είχα πει και σε μια ομιλία με τον προπονητή και τους αρχηγούς, μέσα στα αποδυτήρια. Πρέπει να είμαστε στα κόκκινα, καμικάζι».
Λες ότι έχει βελτιωθεί ο ΠΑΟΚ στα τελευταία ματς. Τι δεν πήγαινε καλά μέχρι εκείνο το σημείο;«Στην αρχή δεν υπήρχε χημεία και αυτό το πάθος που βγάζει η ομάδα τώρα. Ίσως έφταιγε ότι ο ένας περίμενε από τον άλλον να κάνει το κάτι παραπάνω. Μετά το παιχνίδι με τον Πανιώνιο, που και εκεί ήμασταν καλοί άσχετα από το αποτέλεσμα, είπαμε ότι δεν πάει άλλο, είπαμε ότι πρέπει να πεθάνουμε στην Ξάνθη. Και μετά μετά ότι σε κάθε ματς πρέπει να μπαίνουμε έτσι, με τα… χίλια, βρήκαμε το κουμπί».
Πολλοί λένε ότι ο ΠΑΟΚ άλλαξε προς το καλύτερο όταν άρχισαν να αγωνίζονται Έλληνες που νιώθουν… Αλήθεια, διαπιστώνεις ότι αλλιώς αντιμετωπίζουν την κατάσταση οι Έλληνες και αλλιώς οι ξένοι παίκτες;«Δεν το βλέπω έτσι. Προσωπικά τους βλέπω όλους σαν ένα, σαν καλούς παίκτες. Οι Έλληνες ξέρουν καλύτερα τη νοοτροπία και τα «θέλω» της ομάδας, αλλά πρέπει να παίζουν οι καλύτεροι. Αν είναι Έλληνες να παίζουν Έλληνες, αν είναι ξένοι να είναι ξένοι. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυτοί οι διαχωρισμοί, γιατί θα υπάρχει άσχημη εικόνα στα αποδυτήρια. Και αυτό δεν θα πρέπει να το αφήσουμε πρώτα απ' όλα εμείς οι ίδιοι».
Πρόσφατα είχατε και μία συζήτηση με τον Ιβάν Σαββίδη κι ενώ αρκετοί περίμεναν να σας τραβήξει τα λουριά, εκείνος σας έταξε πριμ. Αισθάνεσαι ότι ο μεγαλομέτοχος είναι πιο τρελαμένος από ποτέ με τον τίτλο;«Θέλει να δείξει και αυτός τη δύναμή του. Το έχει κάνει, αλλά με ένα Πρωτάθλημα θα έρθει και αυτός σε τοπ επίπεδο. Αν βγούμε στο Champions League θα είναι πολύ σημαντικό και γι' αυτόν τον άνθρωπο, που πήρε την ομάδα από το μηδέν και επένδυσε πολλά να την φτάσει εκεί. Θα είναι καλό και για το κύρος του και για το όνομά του. Σίγουρα και αυτός ευνοείται από την ομάδα, τον ανεβάζει ψηλά σε δημοφιλία. Πριν έρθει στον ΠΑΟΚ δεν ξέραμε ακριβώς ποιος είναι, τώρα τον ξέρουν όλοι. Ειδικά αυτός που είναι κύριος σε όλα του και είναι τόσο σοβαρός θα είναι πολύ σημαντικό να κατακτήσει ο ΠΑΟΚ τον τίτλο».
Ο ΠΑΟΚ πάντα είχε έναν Έλληνα να ξεχωρίζει στις ομάδες του. Τα τελευταία χρόνια ήταν ο Σαλπιγγίδης, ο Αθανασιάδης. Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον «ΠΑΟΚ του Πέλκα», ειδικά εάν η ομάδα κατακτήσει τον τίτλο;«Για να το πει κανείς αυτό θα πρέπει να συνεχίσω να προσφέρω και να ηγούμαι αυτής της ομάδας. Εάν καταφέρουμε και πάρουμε το Πρωτάθλημα και καταφέρω να είμαι και ψηλά στα στατιστικά θα σημαίνει ότι βοήθησα. Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν με φοβίζει. Είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω τον οποιονδήποτε. Υπήρχαν πολλές φορές στο παρελθόν που τα άκουσα, εκείνη τη στιγμή μπορεί να μην ήταν ευχάριστο, αλλά στην πορεία με βοήθησε».
Μας έμεινε μία απορία μετά το πρόσφατο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό: Σε προπόνηση έχεις πετύχει καλύτερο γκολ από αυτό που σημείωσες στο ντέρμπι;«Επειδή έπαιζα αριστερά, ήθελα να δουλέψω την κίνηση του Ινσίνιε και επί 2-3 εβδομάδες καθόμασταν, όποτε είχαμε χρόνο με τον Κριστιάνο Μπάτσι, τον βοηθό του Λουτσέσκου, έκλεινα και πλάσαρα. Δεν είχα κάνει ποτέ τέτοιο τελείωμα στην προπόνηση, αλλά το έκανα στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο το δεύτερο γκολ. Το πρώτο είναι πιο θεαματικό, το δεύτερο όμως είναι εκείνη τη στιγμή, το έβλεπα από μεγάλους παίκτες και το ζήλευα».
Το να δει κάποιος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής το "ελ κλάσικο" από κοντά είναι και κάτι σαν σεμινάριο;«Είναι ξεχωριστή εμπειρία, πρώτη φορά είδα τέτοιο παιχνίδι από κοντά. Από την τηλεόραση είναι αλλιώς, στο γήπεδο βλέπεις άλλα πράγματα. Η ατμόσφαιρα, η νοοτροπία του κόσμου, ήταν όλα διαφορετικά. Για παράδειγμα, αντίπαλοι οπαδοί ήταν μαζί και έβγαιναν φωτογραφίες. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο».
Τι σου έμεινε πιο πολύ, τι κάνουν αυτοί που δεν κάνετε εσείς;«Αυτό που μας παραξένεψε, είναι ότι δεν υπήρχε αυτός ο τρελός ρυθμός που λες «αποκλείεται να ανταπεξέλθεις». Έπαιζαν, όμως, πολύ έξυπνα. Είχαν τρομερά γρήγορη σκέψη, πριν έρθει η μπάλα ήξεραν που θα την δώσουν. Πιστεύω ότι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Όλοι οι παίκτες που παρακολουθούν τέτοια παιχνίδια βάζουν, σίγουρα, τον εαυτό τους σε αυτή τη θέση.
Είναι ένα όνειρο για οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή να παίξει εκεί. Δεν είναι άπιαστο, γιατί και αυτοί δεν είναι ρομπότ, σίγουρα η ποιότητα είναι ψηλά, όμως, δεν είναι από άλλο κόσμο. Σίγουρα χρειάζεται δουλειά, εάν σε βοηθήσουν και λίγο οι συγκυρίες, ίσως... Αλλά και πάλι δεν ξέρω εάν αυτό είναι αρκετό. Αλλά το όνειρο είναι όνειρο».
Ο Μέσι είναι όντως κάτι ξεχωριστό;«Περπατούσε σε όλο το ματς, αλλά όταν αποφάσιζε να κάνει κάτι το έκανε. Είτε θα περνούσε δυο-τρεις παίκτες, είτε θα έβγαζε κάποια πάσα, ακόμη και όταν ήθελε να μαρκάρει έπαιρνε τη μπάλα. Είναι κάτι μοναδικό, δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει ξανά τέτοιος παίκτης. Αυτόν, βέβαια, τον έχω ζήσει, Πελέ και Μαραντόνα δεν τους έζησα για να ξέρω».
Σου έκανε κάτι εντύπωση από το γήπεδο;«Πρώτη φορά μπήκα σε τόσο μεγάλο γήπεδο. Ήταν γεμάτο, είχε πολύ καλές ακουστικές, τα φώτα, όλα ήταν διαφορετικά. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Είχε κρύο και κάποια στιγμή νιώσαμε από πάνω ζέστη. Κοιτάξαμε και είδαμε καλοριφεράκια. Είναι γήπεδο άλλου επιπέδου».
Συζητήθηκε ότι τέσσερις παίκτες του ΠΑΟΚ περνούν και εκτός γηπέδων πολλές ώρες μαζί…«Αν ήταν εδώ και άλλοι θα ερχόταν, όπως ο Χαρίσης και ο Κίτσιου. Oι υπόλοιποι έχουν οικογένειες και δεν είναι εύκολο. Είναι πολύ ωραίο πράγμα να δένεσαι με τους συμπαίκτες σου, γιατί μετά και μέσα στο γήπεδο συμπεριφέρεσαι αλλιώς. Προσπαθώ μέσα στον αγωνιστικό χώρο να τους παροτρύνω όλους. Ο Λημνιός είναι και πιο μικρός και ακούει. Ολη η ομάδα, όμως, ακολουθεί και αυτό βγαίνει προς τα έξω».
Είναι ξεκάθαρο ότι ο νεαρός μεσοεπιθετικός έχει αντιληφθεί το βάρος που καλείται να κουβαλήσει ως ένας εκ των αρχηγών του ΠΑΟΚ. Λέει σχετικά: «Προσπαθώ να είμαι ηγέτης, μου αρέσει να παίρνω τις ευθύνες και στα κακά και στα καλά, δεν φοβάμαι τίποτα. Οσο μου δίνεται η δυνατότητα θα το κάνω».
Έχεις καταλήξει πώς από πρώτη αλλαγή έχεις γίνει πλέον αναντικατάστατος;«Λογικά κάτι έβλεπε σε μένα ο προπονητής που δεν του άρεσε και με έβγαζε αλλαγή ή δεν με ξεκινούσε. Ισως να βελτιώθηκα και εγώ. Όπως μου είπε, πλέον, βοηθάω καλύτερα και ανασταλτικά. Μου είπε ότι του αρέσει το πώς πρεσάρω και οργανώνω. Έπαιξε ρόλο και η αλλαγή θέσης. ΄Όταν είσαι πλάγια δεν είναι τόσο εύκολο να καθοδηγήσεις την ομάδα, όσο όταν είσαι στον άξονα».
Αυτή η θέση στον άξονα, πίσω από τον φορ, δίνει στον Πέλκα τη δυνατότητα να βγάλει όλα τα χαρίσματά του;«Είναι η πρώτη χρονιά που παίζω σε αυτή τη θέση συνεχόμενα, μπορώ να δώσω ακόμη περισσότερα πράγματα. Δεν υπάρχει, πλέον, καθαρό δεκάρι στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να κάνεις πάσες, να μαρκάρεις, να παίζεις διαγώνια, να γίνεσαι τρίτο εξάρι. Πρέπει να είσαι σύγχρονο δεκάρι».
Οι τελευταίες σου εμφανίσεις έχουν δημιουργήσει ντόρο γύρω από το όνομά σου... Υπάρχει στο μυαλό σου το επόμενο βήμα;«Προς το παρόν δεν θέλω να σκέφτομαι τίποτα, νιώθω πολύ καλά εδώ. Έχω πάρει αυτοπεποίθηση, με πιστεύει ο προπονητής και η ομάδα, αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου. Όλα όσα δούλευα τόσο καιρό μου βγαίνουν. Σκέφτομαι το Πρωτάθλημα, γιατί όλοι μέσω του ΠΑΟΚ μπορούμε να διακριθούμε. Μετά θα έρθουν όλα πολύ πιο εύκολα».
Τι σκέψεις κάνεις για την εθνική ομάδα;«Εγώ θέλω να παίζω καλά. Όσο είμαι σταθερά θετικός αναγκάζω τον προπονητή να με καλεί, γιατί το βλέπει όλος ο κόσμος».
Βλέπουμε ότι έχεις ιδιαίτερη σχέση και με τον Γιώργο Κούδα... Τι σου λέει;«Αυτό που μου λέει συνέχεια είναι να μην ακούω κανέναν, να μην έχω άγχος, να δουλεύω πολύ και πως έχω προσόντα. Να μην φοβάμαι τίποτα και να εμφανίζω πάντα τον καλό μου εαυτό».
Αναφέρθηκε και στον πολυσυζητημένο πανηγυρισμό του στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο στην Τούμπα: «Σίγουρα το έχω μετανιώσει γιατί ήταν μία άσεμνη κίνηση. Δεν είναι σωστό, ειδικά προς τα μικρά παιδιά που έχουν είδωλο τους παίκτες. Ήταν η ένταση της στιγμής, μου βγήκαν διάφορα, το έκανα, τελείωσε».
Για τον Λουτσέσκου: «Έχει πολύ πάθος για τη δουλειά του και πειθαρχία. Είναι τελειομανής, προσπαθεί να τα κάνει όλα τέλεια, λίγο να στραβώσει κάτι στην προπόνηση τρελαίνεται. Αυτό που μου αρέσει πολύ είναι ότι θέλει να είμαστε συγκεντρωμένοι συνεχώς. Μας λέει, για παράδειγμα, ότι “εάν γελάς στην προπόνηση, θα γελάσεις και στον αγώνα. Ο, τι κάνεις εδώ βγαίνει μετά και στο γήπεδο».
Για τον πολυτιμότερο του ΠΑΟΚ το 2017: «Ο Μάτος πιστεύω ότι έχει δείξει πως είναι παίκτης άλλου επιπέδου. Το πάθος, τα προσόντα του, το πως συμπεριφέρεται μέσα στο γήπεδο, είναι ξεχωριστός. Έχουμε μαλώσει πολλές φορές μέσα στο γήπεδο, αλλά για καλό. Καταλαβαινόμαστε, γι' αυτό και υπάρχει και αλληλοεκτίμηση. Εγώ αυτόν θα ψήφιζα ως MVP».
Για τον Στέφανο Αθανασιάδη: «Τον έζησα πολλά χρόνια και στα καλά και στα άσχημά του. Ο ίδιος μας έλεγε ότι είχε κουραστεί και ήταν καλό να κάνει ένα διάλειμμα. Δεν του άξιζε να τα ακούει γιατί έχει προσφέρει. Αλλά εδώ έτσι είναι, λίγο να μην είσαι καλός, ξέρετε... Τα τελευταία χρόνια, πάντως, ήταν άψογος. Στο Ισραήλ δεν ξέρω πως είναι τα πράγματα, αλλά σίγουρα δεν είναι εύκολα. Αν είσαι σέντερ φορ και δεν βάζεις γκολ υπάρχει πρόβλημα στην ψυχολογία. Δεν ξέχασε, πάντως, να βάζει γκολ. Οι φουνταριστοί πρέπει να παίζουν 90λεπτα. Αν βγαίνουν στα 60 λεπτά, μπορεί εκείνο το 30λεπτο που απομένει να είναι σημαντικό, να βάλουν δύο γκολ και να αλλάξουν όλα».
