Η ενδεκάδα που παρατάχθηκε αρχικά, είχε μια μεγάλη αδυναμία. Αυτή ήταν η αριστερή της πλευρά. Βιερίνια και Μπίσεσβαρ συνθέτουν πλέον, ένα πολύ αργό δίδυμο, που δεν μπορούν να αλληλοσυμπληρώσουν ο ένας τον άλλο, τόσο στο επιθετικό, όσο και στο αμυντικό transition.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα στην ίδια πλευρά. Οι αντίπαλοι το αντιλήφθηκαν αμεσα και προσανατόλισαν τις επιθέσεις τους κατά 90% σε αυτή την πλευρά, δημιουργώντας πρόβλημα, που ευτυχώς δεν τελεσφόρησε γι'αυτούς.
Δυστυχώς η αριστερή αργή πτέρυγα, δεν τροφοδότησε όσο θα έπρεπε τον Ολιβέιρα, που έδειχνε κι αυτός, εκτός αγωνιστικού ρυθμού και αργός.
Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι σπαταλήθηκε ένα σχεδόν ημίχρονο με ποδόσφαιρο μονοδιάστατο, ιδιαίτερα προβλέψιμο, αναποτελεσματικό και ανούσιο.
Φωτεινή εξαίρεση σε αυτή την μετριότατη εικόνα, ήταν ο καταπληκτικός Ντάντας,
ο οποίος ήταν ο παραγωγικός βραχίονας των χαφ και της ομάδας, ένας παίκτης που ξεχώριζε αλλά και ξεχείλιζε από ποιότητα.
Ευτύχημα ήταν το γεγονός,
ότι καταφέραμε να σκοράρουμε με κεφαλιά του Κούρτιτς, έπειτα από μία εκτέλεση κόρνερ.
Είναι απορίας άξιο, ότι ο αργός αλλά απόλυτα σταθερός και σχεδόν αλάθητος στις μεταβιβάσεις του Κούρτιτς, συνεχίζει να είναι και φέτος, πολύ πιο αποτελεσματικός στο σκοράρισμα, απ'ότι παίκτες της επιθετικής γραμμής.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο προπονητής προχώρησε σε σωστές και αυτονόητες αλλαγές. Οι αλλαγές έδωσαν την απαραίτητη επιθετική πνοή και φρεσκάδα στην ομάδα.
Η αντικατάσταση των περισσοτέρων αργών και μεγάλων σε ηλικία ποδοσφαιριστών, από νεότερους και με περισσότερα τρεξίματα, έκανε τον ΠΑΟΚ πιο επιθετικό και θελκτικό στο μάτι, για το δεύτερο μισό του δεύτερου ημιχρόνου. Ωστόσο η αναποτελεσματικότητα, παρέμεινε μέχρι το τέλος.
Η τοποθέτηση του Φελίπε Σοάρες στη θέση 10 αντί του Αουγκούστο, δεν ήταν κακή αλλά δεν απέφερε όλα τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ο Φελίπε Σοάρες φαντάζει ως ένας παίκτης με εξαιρετικά σωματικά προσόντα και potential, ωστόσο η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού και η εμφανής δυσκολία αφομοίωσης για κάποιο παράξενο λόγο, του τακτικού του στησίματος εντός αγωνιστικού χώρου, είναι κάτι που τον αδικεί, φαίνεται ότι τον επηρεάζει ψυχολογικά και είναι κάτι που τον αδικεί κατά τη γνώμη μου.
Ελπίζω /επιθυμώ / προσμένω στην τακτική του προσαρμογή, όσο τον δυνατόν συντομότερα.
Η επιθετική αφλογιστία, μας απέτρεψε να καθαρίσουμε αυτό το ματς από νωρίς, είτε στο πρώτο είτε στο δεύτερο ημίχρονο, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα ορατός ο κίνδυνος σε κάποια άτυχη στιγμή, στα τελευταία λεπτά που ο αντίπαλος δεν έχει να χάσει και τίποτα αλλά μόνο να κερδίσει, οπότε και εύλογα ανοίγεται....
να γίνει κάποια στραβοκλωτσιά, ένα μοιραίο λάθος και να κινδυνεύουμε να δεχτούμε ένα γκολ της ισοφάρισης, από το πουθενά.
Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ο ΠΑΟΚ κατέκτησε τους 3 βαθμούς, παρά τις "φιλότιμες" προσπάθειες της διαιτησίας,
που εκνεύρισε απίστευτα την κερκίδα.
Επίσης φιλότιμες, ήταν και οι προσπάθειες της ομάδας που μετράει μόνο ήττες και ελάχιστες ισοπαλίες με την αεχ.
Μια ομάδα με ένα γαύρο οπαδό / πρώην διαιτητή / "σφ@γέα" και "ορκισμένου" εχθρού του ΠΑΟΚ ως τεχνικό διευθυντή.
Δημιούργησαν "συνειδητά" συνθήκες "τοξικής" έντασης.
Η ελπίδα και η επιθυμία τους και ο νυν υπέρ πάντων αγών τους, ήταν να ισοφαρίσουν και να κόψουν βαθμούς από τον ΠΑΟΚ.
Τόσο μεγάλο ήταν το άγχος "εξυπηρέτησης των σκοπών τους". Ένα άγχος που δε φαινόταν να υπάρχει την πρώτη αγωνιστική, στο παιχνίδι με την άεχ, όταν και ηττήθηκαν από την "αστεία" άεχ με 0-3, μέσα στην έδρα τους.
Τα συνθήματα - ευχές για ταξίδι στη Β' Εθνική και τα λοιπά "γαλλικά", ήταν απόλυτα "δικαιολογημένα", καθώς οι προκλήσεις ήταν ασταμάτητες.
Σε κάποια φάση συμπλοκής, προς το τέλος του παιχνιδιού, κοιτώντας προς τον πάγκο της Λαμίας, δεν είχε μείνει ούτε ένας άνθρωπος σε αυτόν και ήταν τελείως άδειος. Είχαν σηκωθεί όλοι, για να πουλήσουν μούρη και τσαμπουκά μέσα στην έδρα μας, μπροστά από τον πάγκο μας!
Σε αυτό το τοξικό κλίμα συνέβαλε και ο κόρακας, που ήταν "αναμενόμενα" προκλητικός στις αποφάσεις του. Δεν πέσαμε από τα σύννεφα με δαύτον.
Ο κόσμος που βρέθηκε στις κερκίδες της Τούμπας και εισήλθε ο περισσότερος, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, δεν ήταν πολύς σε αριθμό. Ίσως όχι παραπάνω από 10 - 12.000.
Ωστόσο συνεχίστηκε, όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια,
το καλό κλίμα στην εξέδρα,
ο παλμός, η θετική ένταση, η συμμετοχή και γενικά η κερκίδα μπορώ να πω ότι προσπάθησε να "ξυπνήσει" και να σπρώξει την ομάδα. Και ως ένα αρκετά ικανοποιητικό βαθμό, πιστεύω ότι το κατόρθωσε.
Στο τέλος του παιχνιδιού,
οι παίκτες παρακινήθηκαν από τον τυμπανιστή Ζε να κατευθυνθούν προς την θύρα 4, όπου και χειροκροτήθηκαν από όλο τον κόσμο. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι το καταχάρηκαν και συμμετείχαν και αυτοί στα συνθήματα που ακούστηκαν.
Κάποιοι "ΑΡΔ τζουκμπόξ",
που έρχονται την Τούμπα μόνο με GPS, λένε στα σόσιαλ, ότι πάλι καλά που ο κόσμος που πάει στο γήπεδο, δεν γκρινιάζει και είναι κοντά στην ομάδα.
Ας μάθουν λοιπόν, ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος "χειροκροτητής" ή "φερέφωνο", για να γνωρίζει πότε πρέπει να στηρίξει την ομάδα και πότε να "γκρινιάξει" ή να κριτικάρει εποικοδομητικά χωρίς να μηδενίζει τα πάντα με απόλυτη εμπάθεια, μίρλα και στείρο αρνητισμό.
Ο κόσμος που παρευρίσκεται στο γήπεδο φέτος, είναι πολύ συνειδητοποιημένος, αντιλάμβανεται τον "υβριδικό" και "πολυδιάστατο" πόλεμο που δέχεται ο ΠΑΟΚ και ο πρόεδρός του και είναι εκεί να δώσει το παρόν και να στείλει το μήνυμα στους "διώκτες" του ΠΑΟΚ ότι δεν υποχωρεί, ακόμα και αν χρειάζεται να είναι ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ των εκπροσώπων του ΠΟΚ και των εν Θεσσαλονίκη παραρτημάτων τους.
Τώρα όσον αφορά τις δηλώσεις του προπονητή μας, θα τις χαρακτήριζα πάλι μέτριες.
Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνει για χιλιοστή φορά, το γεγονός ότι έχει γράψει ιστορία με τον ΠΑΟΚ, σε μία διάθεση αυτοεπιβεβαίωσης.
Επίσης το επιχείρημα ότι δεν μπορούσε ή ήταν αδύνατο να μείνει ο Μπίσεβαρ εκτός βασικής ενδεκάδας για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι, στα δικά μου αυτιά, ακούγεται επιεικώς αστείο.
Η δήλωση επίσης, ότι στο παιχνίδι με τη Λαμία, χρειαζόμασταν την ποιότητα του Βιερίνια που προτιμήθηκε αντί του Τσαούση που είχε ήδη πάρει ρυθμό ή του "ανέτοιμου" Σοάρες,
πραγματικά ψάχνω λόγια για να την χαρακτηρίσω, για να μην φανώ άδικα επικριτικός.
Θα αρκεστώ στο να επαναλάβω, ότι ο Λουτσέσκου, παραμένει αναιτιολόγητα "δέσμιος" και "κολλημένος" με κάποιες εμμονές του με συγκεκριμένους ποδοσφαιστες, που δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την παρουσία τους, στον αγωνιστικό χώρο.
Ας κοιτάξει να βελτιώσει την αγωνιστική εικόνα της ομάδας.
Να δούμε καλύτερο και πιο συνδυαστικό ποδόσφαιρο.
Να βελτιωθεί η επιθετική αποτελεσματικότητα.
Να περιορίσει τις γιόμες, από το παιχνίδι του ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ είναι στη δεύτερη θέση με 10 βαθμούς έναντι των 12 του βάζελου, μετά το τέλος της τέταρτης αγωνιστικής.
Χρειάζεται κάποια μεταγραφή, ίσως ενός αποτελεσματικού επιθετικού για να
"σφηνωθεί" στο μάτι των "εγκάθετων" του ΠΟΚ, ως ένας ισότιμος διεκδικητής του τίτλου.
Μερικές φορές ο Θρίαμβος από την Πανωλεθρία, μπορεί να κριθεί στις λεπτομέρειες!