Σήμερα στην Τούμπα κόπηκε (σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση) πενταψήφιος αριθμός εισητηρίων - 10.900 και κατ' εκτίμηση παραβρέθηκαν 14-15000 ΠΑΟΚτσήδες στις κερκίδες.
Το κλίμα ήταν καλό, ο παλμός στην κερκίδα αρκετά καλός και υπήρχε μια καλή διάθεση.
Η ομάδα μπήκε αρκετά καλά στο παιχνίδι και αυτό έκανε την διάθεση του κόσμου αρκετά καλύτερη. Όταν η ομάδα πάει καλά, ο οπαδός αναπτερώνεται, η ομάδα πάει ακόμα καλύτερα και αυτή η συνθήκη βρίσκεται σε μία κατάσταση συνεχούς ανατροφοδότησης.
Η κερκίδα μπορεί να μην είναι ζίγκα, ο κόσμος όλη την εβδομάδα να ρίχνει γκρίνια (δικαιολογημένα) για πολλά πράγματα, αλλά όσοι βρέθηκαν και φώναξαν και χάρηκαν και βοήθησαν την ομάδα με την μέθεξη και συμμετοχή τους.
Πάμε στα αγωνιστικά.
Ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά, με ασταμάτητο pressing και repress, δηλαδή πίεση και ανάκτηση των χαμένων μπαλιων του αντιπάλου.
Θύμισε την ενθαρρυντική εικόνα του ΠΑΟΚ των φιλικών της προετοιμασίας στην Ολλανδία.
Συνεχής πίεση, γρήγορες μεταβιβάσεις, η μπάλα δεξιά - αριστερά, ασφυκτική επιθετικότητα στην αντίπαλη περιοχή. Ο ορισμός του "πιάνω τον αντίπαλο από το λαιμό και τον πατάω κάτω / τον πνίγω".
Προηγηθήκαμε 1-0 με το γκολ του Κούρτιτς από καθαρό πέναλτι, που προήλθε από καταφανέστατο χέρι του Χατζησαΐα.
Είχαμε αρκετές ευκαιρίες και τελικές προσπάθειες, να "κλειδώσουμε" το παιχνίδι, σημειώνοντας 2ο και 3ο γκολ.
Έτσι ώστε να παρακολουθήσουμε χαλαρά, ένα δεύτερο ημίχρονο χωρίς άγχος και η ομάδα να κάνει μια ορθή διαχείριση, εν όψει του επόμενου παιχνιδιού / τοπικού ντέρμπι της πόλης.
Όμως αυτό, δεν συνέβη.
Δυστυχώς όμως, μας έλειψε η αποτελεσματικότητα στο γκολ και στην τελική προσπάθεια.
Οπότε το σκορ στο ημίχρονο, ήταν το πολύ φτωχό 1-0, για την εικόνα της ομάδας.
Ξεκινώντας το δεύτερο ημίχρονο, ήταν λογικό εξάλλου, άρχισε να φαίνεται και η κόπωση της ομάδος, μετά την ακατάπαυστη πίεση του 1ου ημιχρόνου στον αντίπαλο.
Η ομάδα φαινόταν ότι ήθελε φρεσκάρισμα.
Κάτι τέτοιο όμως, άργησε να γίνει.
Η πρώτη αλλαγή, έγινε στο 62' λεπτό. Ο Μπράντον Τόμας αντικαταστάθηκε από τον Ολιβέιρα.
Η αλήθεια είναι, ότι δεν θυμάμαι,σχεδόν ποτέ, τον Λουτσέσκου, να κάνει αλλαγές πριν το 60' σε επίσημα παιχνίδια.
Ο αντίπαλος άρχισε να ισορροπεί κάπως το παιχνίδι, αποτρέποντας εμάς από το να είμαστε απειλητικοί, στο βαθμό που ήμασταν στο 1ο ημίχρονο.
Ήταν φανερό ότι χρειαζόταν αλλαγές στα χαφ.
Η αντίδραση του προπονητή ήταν να βγει έξω ο καλύτερος παίκτης του ΠΑΟΚ, ο Ντάντας και να αντικατασταθεί από τον Μπίσεσβαρ. Όπως και να αντικατασταθεί ο Βιερίνια από τον Σάστρε.
Αυτές οι αλλαγές έγιναν στο 75' λεπτό.
Με το που βγήκε ο Ντάντας που είναι εξαροχτάρι στο κέντρο / άξονα και μπαίνοντας ο Μπίσεσβαρ που παίζει δεκάρι και αριστερό εξτρέμ, άρχισε να καταρρέει το κέντρο.
Λογικό δεν είναι κύριε Λουτσέσκου;
Δεν βγάζεις τον πιτσιρικά που δεν έχει και κανένα απολύτως πρόβλημα κόπωσης, ενώ είναι ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου, για να μου βάλεις τον γέρο - Μπίσεσβαρ, που μάλιστα παίζει σε διαφορετική θέση, από αυτόν που βγάζεις.
Και φτάνουμε στο 80' όπου πηγαίνει να συντελεστεί / ολοκληρωθεί το λάθος.
Γίνεται η σωστή αλλαγή Κούρτιτς με Σβαμπ,
που έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα, μιας και ο αργός Κούρτιτς, έχοντας κουραστεί, είχε ως αποτέλεσμα να έχει "κρεμάσει" όλο το κέντρο του ΠΑΟΚ.
Είχε σηκώσει ο Λουτσέσκου τον Καντουρί για να τον βάλει στη θέση του Νάρεϊ, αλλά "ευτυχώς" ο Ίνγκασον ειδοποίησε έγκαιρα ότι ο Αουγκούστο χρειάζεται αλλαγή και έτσι μεταβλήθηκε η αλλαγή.
Έμεινε ο Νάρεϊ εντός αγωνιστικού χώρου και αντικαταστάθηκε ο Αουγκούστο από τον Φελίπε Σοάρες.
Αυτή ήταν η μεγάλη τύχη της ημέρας.
Γιατί στη συνέχεια, έχοντας ακυρώσει η κορακοομάδα, ένα γκολ του Ολιβέιρα με το VAR, κάνει ένα "πονηρό" λάθος στο 91' (από τα 6 λεπτά των καθυστερήσεων).
Αντί να δοθεί ολοφάνερο φάουλ στο Μπίσεσβαρ, ο αντίπαλος κερδίζει την μπάλα και δίνεται φάουλ εις βάρος του Μπίσεσβαρ, στο μαρκάρισμα που ακολούθησε.
Γίνεται το φάουλ, πηγαίνει η μπάλα προς τον Τζοβάρα, παίκτη του Ατρομήτου, που ξεκίνησε από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, γλιστράει ο Σάστρε στο βρεγμένο χόρτο και πέφτει κάτω, κάνουν το 1-2 οι παίκτες του Ατρόμητου και ο Τζοβάρας, σημειώνει το γκολ της ισοφάρισης / ψυχρολουσίας στο 92' χωρίς όμως να το πανηγυρίσει.
Το φάντασμα της γκέλας, ήρθε και έκατσε βαρύ, στους σβέρκους όλων των ΠΑΟΚτσήδων που βρίσκονταν στο γήπεδο.
Κανείς δεν πίστευε αυτό το deja vu, που "πρώτη φορά" ΞΑΝΑΣΥΝΕΒΑΙΝΕ.
Ο αντίπαλος με μία ευκαιρία και να σου "κλέβει" το αποτέλεσμα!
Γίνεται η σέντρα και στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απομένουν, στην τελευταία κυριολεκτικά επίθεση του ΠΑΟΚ, μετά από μία σέντρα από τα αριστερά προς τα δεξιά του Ζιβκοβιτς προς το Νάρεϊ, αυτός βάζει ένα φοβερά δύσκολο γκολ στο παραθυράκι, από πολύ πλάγια γωνία.
( παρένθεση : πιστώνεται στα θετικά του προπονητή η εναλλαγή πλευράς μεταξύ Ζίβκοβιτς και Νάρεϊ / δεξιά - αριστερά, γιατί μόλις πήγαινε να προσαρμοστεί ο αντίπαλος στο μαρκάρισμά τους, αυτοί άλλαζαν πλευρά)
ΓΚΟΛ και τέλος !
Πανηγυρισμοί, εν εξάλλω, που είχαμε αρκετό χρονικό διάστημα να χαρούμε. Από την κόλαση στον Παράδεισο, σε δυόμισι λεπτά και τέσσερις τζούρες.
Μεγάλη νίκη.
Πολύ σημαντική για το επόμενο παιχνίδι με το συμπολίτη, στην έδρα του.
Ερχόμαστε !
ΠΑΟΚ ΡΕ ΜΟΥ-ΝΑΡΕΪ !!!!
Ψηφοφορία
Θέμα: ΠΑΟΚ- Ατρόμητος 2-1 Mvp + Match talk (2η αγωνιστική S.L) (Αναγνώστηκε 1498 φορές)