– Έχεις ακούσει ποτέ το όνομα Κώστας Φρατζέσκος; “Όχι, δεν μου έχει πει κανείς τίποτα”
– Τη σεζόν 1996-97 πέτυχε 14 γκολ φάουλ και στην καριέρα του συνολικά 43 γκολ με απευθείας εκτέλεση φάουλ.“Απίθανα νούμερα! Εντάξει, πριν από 20-25 χρόνια το ποδόσφαιρο ήταν διαφορετικό, άλλο στυλ, όλα διαφορετικά. Αλλά είναι φανταστικό αποτέλεσμα, να βάζεις 14 γκολ με φάουλ σε μια σεζόν! Δε νομίζω ότι θα πετύχω κάτι τέτοιο, μιλάμε για ένα επίτευγμα. Αλλά εμένα με νοιάζει να προχωρά η ομάδα. Είμαι κομμάτι μιας ομάδας, παλεύω για την ομάδα και αυτό που έχει σημασία είναι να έχει επιτυχία η ομάδα. Αυτό κάνει τους πάντες χαρούμενους, άρα και τον καθένα ξεχωριστά”
– Για τον Φρατζέσκο, ήταν πιο εύκολο να σκοράρει με φάουλ, παρά με πέναλτι!“Το πως θα μπει η μπάλα μέσα, τι σημασία έχει; Στο τέλος αυτό που έχει σημασία, είναι να έχεις μια ευτυχισμένη ομάδα. Ευτυχισμένους παίκτες, ευτυχισμένο προπονητή, ευτυχισμένο κόσμο. Αυτό είναι το σημαντικό”.
– Στο πρόσωπό σου ο ΠΑΟΚ έχει βρει έναν εντυπωσιακό εκτελεστή στημένων φάσεων και κυρίως πέναλτι. Σε ένα πέναλτι, σε τί ποσοστό παίζει ρόλο η ποιότητα;“Στο πέναλτι δεν παίζει τόσο ρόλο η ποιότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα το βάζεις, αύριο το στέλνεις στο δοκάρι ή άουτ. Στο πέναλτι, έχει σημασία πως πας να το εκτελέσεις. Αν δεν φοβάσαι. Αν σκέφτεσαι, ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Εγώ προσπαθώ να διαλέξω πλευρά κι ότι γίνει. Το πέναλτι είναι σα λοταρία. Αν το νούμερο είναι καλό, θα κερδίσεις (γέλια)”
– Τι σκέφτεσαι όταν στήνεις τη μπάλα και βλέπεις τον τερματοφύλακα απέναντί σου;“Να τον κερδίσω, να βάλω το γκολ. Τι άλλο; Μετά το πέναλτι είναι πιο εύκολο να σκεφτείς πως ήταν πριν το εκτελέσεις. Το πέναλτι είναι μια ολόκληρη διαδικασία. Αν δεις έναν γκολκίπερ, που δεν είναι φοβισμένος, που δεν κουνιέται και σε περιμένει, είναι δύσκολες οι στιγμές!”
– Είναι αλήθεια ότι πριν τον ΠΑΟΚ δεν εκτέλεσες ποτέ πέναλτι;“Ναι! Για την ακρίβεια είχα εκτελέσει δύο πέναλτι σε φιλικά, τα έχασα και δεν εκτέλεσα πέναλτι σε επίσημο παιχνίδι! Καμιά φορά, βέβαια, όταν χάνεις ένα πέναλτι, σου δίνει παραπάνω αυτοπεποίθηση και δύναμη, να δουλέψεις περισσότερο, να μάθεις, να βελτιωθείς. Αυτό ισχύει γενικά. Μια κακιά στιγμή, μπορεί να σου βγάλει στη συνέχεια καλές στιγμές”
– Οπότε το πρώτο πέναλτι που εκτέλεσες και ευστόχησες ήταν αυτό με την ΑΕΚ στην Τούμπα. Τί σε έκανε να πάρεις τη μπάλα και να πας στην άσπρη βούλα;“Η αλήθεια είναι πως δεν ήθελα να το χτυπήσω, αλλά είδα ότι τα παιδιά που εκτελούν τα πέναλτι (σ.σ. Σβαμπ, Ζίβκοβιτς) δεν ήταν εκείνη την ώρα στο παιχνίδι και κανείς δεν πήγαινε να πάρει τη μπάλα. Είπα ΟΚ, θα την πάρω εγώ. Και την πήρα”.
– Έχεις βάλει κρίσιμα γκολ και με φάουλ, το πρώτο ήταν στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ. Εκεί δεν σου είπε ο Βιεϊρίνια ότι θα ήταν το τελευταίο σου φάουλ;“Πήρα τη μπάλα, είχα πολλή αυτοπεποίθηση εκεί, ήθελε να το χτυπήσει κι αυτός, του είπα “άσε Αντρέ, θα το κάνω εγώ”, και μου είπε “θυμήσου το, αυτό είναι το τελευταίο σου φάουλ”. Όταν σκέφτομαι το περιστατικό μετά, γελάω, είχε πλάκα. Μετά εκτέλεσα κι άλλα (γέλια). Στο ποδόσφαιρο όταν κερδίζεις, παίρνεις τους τρεις βαθμούς και βλέπεις χαρούμενα πρόσωπα, είναι όλα τόσο ωραία…”
– Στις 26 Μαίου 2012, σε ένα φιλικό με την δική μας Εθνική, έκανες ντεμπούτο στην Εθνικής Σλοβενίας και πέτυχες και το πρώτο σου γκολ, με φάουλ. Θυμάσαι ποιος ήταν τερματοφύλακας;“Όχι, αλλά θυμάμαι ότι ήταν ένας ψηλός!”
– Ήταν ο Χαλκιάς, ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ τότε…“Ενδιαφέρον!”
– Η σεζόν είναι σχεδόν στη μέση και έχεις ήδη 10 γκολ με τον ΠΑΟΚ. Το ρεκόρ σου ήταν 6 με την Αταλάντα. Είναι αυτή η καλύτερη χρονιά της καριέρας σου;“Σιγουρα! Δεν τελείωσε ακόμη η σεζόν, είμαστε ακόμη στην αρχή, αλλά έτσι φαίνεται! Σε ομαδικό επίπεδο ξέρω πόσα χάσαμε, ξέρω ότι κάναμε λάθη και τα πληρώσαμε, αλλά στο τέλος φαίνεται πως πήραμε τον σωστό δρόμο. Πρέπει να συνεχίσουμε σ΄ αυτό το δρόμο, να συνεχίσουμε με αυτοπεποίθηση, να δίνουμε και να παίρνουμε χαρά. Μετά από νίκες έχεις μια εύκολη και ευχάριστη εβδόμαδα προπονησης…
– Λύσε μας μια απορία. Γιατί πανηγυρίζεις τα γκολ σου, κλείνοντας τα αυτιά σου; “Είναι ένας πανηγυρισμός που άρχισε εδώ, δεν το έκανα παλιά. Άρχισε στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Δεν καταλαβαίνω λέξη ελληνικά, αλλά μπορώ να καταλάβω τί λένε οι άνθρωποι από τις εκφράσεις του προσώπου τους. Στο Ηράκλειο έβλεπα στην κερκίδα και καταλάβαινα ότι δεν έλεγαν καλά πράγματα για μένα! Όταν σκόραρα ήθελα να πω, ΟΚ δεν σας ακούω. Μου άρεσε, το συνέχισα και στα υπόλοιπα γκολ. Ελπίζω στην πορεία να βρω κι άλλους πανηγυρισμούς!”
– Στην ερώτηση “γιατί ήρθες στον ΠΑΟΚ”, ποια είναι η πρώτη απάντηση που σου έρχεται στο μυαλό;“Ήθελα την πρόκληση, ήθελα να γνωρίσω μια άλλη κουλτούρα, ήθελα ένα καινούριο κίνητρο. Όταν με κάλεσε ο ατζέντης μου και μου είπε για τον ΠΑΟΚ, δεν ήμουν 100% έτοιμος να απαντήσω. Του ζήτησα να περιμένει, να το σκεφτώ. Δεν είναι εύκολο μετά από 10-11 χρόνια στην Ιταλία, να αλλάζεις νοοτροπία, γλώσσα, κουλτούρα, σχολείο, να αλλάζεις ζωή. Ήταν δύσκολο να το δεχτώ, τη μέρα της απόφασης μίλησα περίπου 20 φορές με τον ατζέντη μου και την γυναίκα μου. Ο ατζέντης μου, μου είπε “σε θέλουν πολύ”, όταν το διαπίστωσα είπα “ΟΚ, δέχομαι την πρόκληση”. Είμαι πολύ χαρούμενος που πήρα αυτή την απόφαση”.
– Πριν από 7 χρόνια είχες παίξει αντίπαλος του ΠΑΟΚ. Τι θυμάσαι από τότε;“Την ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Ήταν εντυπωσιακό, ο κόσμος τραγουδούσε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Απίστευτο. Ήταν ένα δύσκολο ματς, ο ΠΑΟΚ ήταν δύσκολος αντίπαλος. Όταν τελείωσε το παιχνίδι, όλοι οι παίκτες της Φιορεντίνα μιλούσαμε στα αποδυτήρια για τον κόσμο, ήταν τρελή η ατμόσφαιρα. Ήταν μια ωραία βραδιά, μου είχε αρέσει η πόλη, ήταν μια πολύ καλή ανάμνηση”
– Η αλήθεια είναι ότι ακόμη δεν έχεις ζήσει φέτος μια τέτοια Τούμπα…“Είναι πολλά πράγματα που εμποδίζουν τον κόσμο… Ο ιός, οι περιορισμοί, τα εμβόλια… Με την ΑΕΚ ήταν ωραία η ατμόσφαιρα, αλλά να σας πω την αλήθεια περιμένω να ζήσω ξανά εκείνη τη βραδιά με τη Φιορεντίνα πριν από 7 χρόνια. Βήμα βήμα θα τα ξαναζήσουμε”.
– Το καλοκαίρι είπες ότι ήταν μια δύσκολη απόφαση να αφήσεις την Ιταλία μετά από τόσα χρόνια. Μετά από μερικούς μηνες εδώ, υπήρξε κάποιο βράδυ που το μετάνιωσες;“Για να είμαι ειλικρινής, γιατί πάντα μου αρέσει να λέω την αλήθεια, ναι, κάποιες στιγμές είχα λίγα νεύρα. Ήταν στην αρχή, που δεν έβρισκα σπίτι, ήμουν μακριά από το παιδί μου, ζούσα στο ξενοδοχείο, ήταν στιγμές που ήθελα να πάρω τη βαλίτσα μου και να πάω να δω την οικογένειά μου. Δεν ήξερα που είμαι, που να πάω να φάω, όλοι οι συμπαίκτες μου έχουν τις οικογένειές τους, δεν ήξερα τη γλώσσα… Δεν είναι εύκολο να το διαχειριστείς. Τώρα ήρθε και η οικογένειά μου, έχουμε το σπίτι μας, είναι όλα τακτοποιημένα, είναι όλα ΟΚ. Με την ίδια ειλικρίνεια, σας λέω ότι ποδοσφαιρικά δεν το μετάνιωσα ποτέ που υπέγραψα στον ΠΑΟΚ. Είμαι πολύ ευχαριστημένος”
– Είσαι στα 32, στην καριέρα σου δεν έχεις κερδίσει κάποιον τίτλο. Σκέφτεσαι ότι εδώ είναι μια καλή ευκαιρία;“Δε στέκομαι στην ηλικία, η ηλικία είναι απλά ένα νούμερο. Εγώ αισθάνομαι καλά, νιώθω ότι μπορώ να κάνω παραπάνω πράγματα, έχω κέφι να δουλεύω παραπάνω και αυτό που λέω εγώ, είναι πως με τη δουλειά όλα γίνονται δυνατά…”
– Η ερώτηση δεν αφορούσε την ηλικία, αλλά έναν τίτλο!“Αν παίζεις στην Γιουβέντους ή στη Μίλαν, μπορείς να παίρνεις τίτλους. Να παίζεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, να κερδίζεις κάθε Κυριακή. Στη Γιουβέντους αν δεν τα κάνεις αυτά, είναι σα να πέφτεις στη Σέριε Β! Ξέρεις τί είναι να καταφέρνεις δυο χρονιές συνεχόμενες να σωθείς και να μείνεις στη Σέριε Α με τη ΣΠΑΛ; Σα να πήρες το πρωτάθλημα. Δεν είναι εύκολο. Κι αυτό είναι σα τίτλος. Κάθε ομάδα έχει τον δικό της, διαφορετικό στόχο. Κι όταν τον πετυχαίνεις, νιώθεις σα να κέρδισες έναν τίτλο. Όταν, λοιπόν, σώζεις την κατηγορία με τη ΣΠΑΛ, κάνεις τον κόσμο της τρομερά χαρούμενο. Αυτό ζήτησαν από σένα κι εσύ το έκανες. Είναι σα να πήρες τίτλο”
– Θυμάσαι την πρώτη συνάντηση με τον Λουτσέσκου; Τι σου είπε;“Δεν είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο νωρίτερα, όταν πήγα στην προετοιμασία στην Ολλανδία, με πήγε ο κ. Καρυπίδης στο δωμάτιο του προπονητή. Μου εξήγησε τον τρόπο που δουλεύει, μιλάει ιταλικά, είναι πιο εύκολο για μένα. Ξέρει τι μπορώ να κάνω, ξέρω τι θέλει από μένα. Ήταν μια επαγγελματική συζήτηση”
– Στην προετοιμασία ο Λουτσέσκου είχε πει ότι ο στόχος είναι το νταμπλ…“Πολύ καλά έκανε! Η νοοτροπία του είναι αυτή, βάζει τον πήχη ψηλά. Είναι προπονητής με εμπειρία, κέρδισε τίτλους εδώ, κέρδισε τίτλους στην Αραβία. Ζει για τη νίκη. Πριν από κάθε ματς αυτό που λέει είναι “πάμε να κερδίσουμε”. Μερικές φορές δεν θα μας βγει, αλλά ο προπονητής κάνει αυτό που πρέπει. Είναι θετικός άνθρωπος, έχει σωστή νοοτροπία”.
– Σήμερα ο ΠΑΟΚ είναι 13 βαθμούς πίσω από τον πρώτο. Γιατί;“Δε φταίει ο προπονητής γι΄ αυτό… Έχουμε κάνει λάθη και τα αναγνωρίζουμε. Πήγαμε χάσαμε στον Ατρόμητο, στον Ιωνικό, με τα Γιάννενα εδώ, δεν κερδίσαμε τον Βόλο. Αν καθίσεις και τα μετρήσεις… Ήταν παιχνίδια που έπρεπε και μπορούσαμε να τα πάρουμε. Από την άλλη, όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, πρέπει να προσέξεις να μη χάσεις. Πάρε τον βαθμό. Εμείς τα πιο πολλά τα χάσαμε. Η νοοτροπία μας, είναι μια νοοτροπία νικητή. Από την άλλη, κι αυτές οι ομάδες προσπαθούν. Αυτές οι κακές στιγμές πρέπει να μας οδηγούν στο να δουλέψουμε περισσότερο, να διορθώσουμε λάθη. Αυτά τα λάθη να μας σπρώξουν ψηλά”.
– Τι θα είναι επιτυχία για σένα φέτος;“Να παίζουμε καλά, να είμαστε συγκεντρωμένοι, να κερδίζουμε τα παιχνίδια. Δε συμφωνώ μ΄ αυτούς που λένε ότι το πρωτάθλημα τελείωσε. Θα παίξουμε ακόμη τρεις φορές με τον Ολυμπιακό, τρεις φορές με την ΑΕΚ. Είναι μακρύς ο δρόμος, πρέπει να έχουμε δυνατή νοοτροπία. Έχουμε και το κύπελλο, έχουμε και την Ευρώπη, έχουμε πολλούς στόχους, όλα είναι ανοιχτά και όλα εξαρτώνονται από μας. Να είμαστε όλοι μαζί, να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, θα έρθουν και άσχημες βραδιές, αλλά θα το ξαναπώ. Αν δεν κερδίζεις, τουλάχιστο να μη χάνεις”.
– Πάντως ο ΠΑΟΚ έχει κάνει καλά παιχνίδια, όπως με την ΑΕΚ ή τον Παναθηναϊκό, αλλά έχει κάνει και άσχημα παιχνίδια. Γιατί συμβαίνει αυτό;“Είμαι καιρό στο ποδόσφαιρο και ξέρω πως όταν κερδίζεις όλοι πιστεύουν ότι έκανες καλό παιχνίδι κι όταν δεν κερδίζεις, κακό. Μερικές φορές κερδίζεις, δεν παίζεις καλά, αλλά νομίζουν ότι έπαιξες καλά. Άλλες φορές παίζεις καλά και χάνεις. Με τον Βόλο προηγήθηκαμε 4-1 με τόσες ευκαιρίες και τελικά ήρθαμε 4-4. Δεν είχαμε καλή συγκέντρωση, δεν ήμασταν καλοί πνευματικά. Θυμάστε το παιχνίδι με την Κοπεγχάγη, εδώ; Μετά το 20λεπτο, μπορούσαμε να τους βάλουμε 5 και 6 γκολ. Ο τερματοφύλακάς τους απέκρουε κατά λάθος με το κεφάλι. Για 45 λεπτά έπαιζαν όλοι πίσω κι εμείς κάναμε ευκαιρίες. Και τελικά χάσαμε! Το θέμα είναι πως αυτά δεν πρέπει να μας ρίχνουν. Να μας βοηθάνε να μαθαίνουμε”
– Ο ΠΑΟΚ έχει μια από τις χειρότερες άμυνες, δέχεται εύκολα γκολ. Πως το εξηγείς;
“Ναι, αλλά έχουμε και την πρώτη επίθεση!”
– Αλήθεια είναι κι αυτό. Αλλά τα 20 γκολ παθητικό για μια ομάδα υψηλών απαιτήσεων δεν είναι πολλά; “Είναι προβλήματα που πρέπει να διορθώσουμε… Δεν πρέπει να ξεχνάς τι έπαθες, γιατί μπορεί να το ξαναπάθεις. Οι άλλοι κερδίζουν, δεν έχουμε περιθώρια να χάνουμε βαθμούς. Μερικές φορές δεν μας θέλει. Κοιτάξτε τα παιχνίδια με τη Λαμία και τον Αστέρα. Στην πρώτη φάση δεχτήκαμε γκολ, δεχόμαστε χαζά γκολ, πολύ φτηνά γκολ και παλεύουμε να επαναφέρουμε το παιχνίδι. Νιώθεις ότι κάθε φορά που περνάνε οι άλλοι την σέντρα, μπορούν να σκοράρουν, κάθε γέμισμα, κάθε κόρνερ, όλα είναι εναντίον μας, είμαστε σε μια κακή περίοδο… Ξέρω πως είναι. Δεν θα τα παρατήσουμε, μετά τη βροχή, έρχεται ο ηλιος. Υπομονή και δουλειά”.
– Πως σου φαίνεται το ελληνικό πρωτάθλημα;“Δεν είναι εύκολο! Έχει πολλές δυνατές ομάδες, ειδικά οι μικρές ομάδες, αν νομίζεις ότι θα είναι εύκολα, συνειδητοποιείς γρήγορα ότι δεν είναι! Σχεδόν όλες έχουν Ισπανούς και Βραζιλιάνους, παίκτες με ταλέντο, που τις κάνουν επικίνδυνες. Είναι καλό πρωτάθλημα”.
– Νιώθεις ότι είσαι ο αρχηγός, ο ηγέτης της ομάδας;“Όχι, ούτε είναι ο στόχος μου αυτός. Θέλω απλά να είμαι πάντα ο Κούρτιτς, που ήρθε εδώ την πρώτη μέρα. Θέλω να είμαι ο καλύτερος φίλος των συμπαικτών μου, να γελάμε, να είμαστε χαρούμενοι, να κερδίζουμε τα παιχνίδια, να είμαστε καλά. Χωρίς τους συμπαίκτες σου, χωρίς αυτή την παρέα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα”.
– Πως θα περιέγραφες τον ΠΑΟΚ με λίγες λέξεις;“Ο ΠΑΟΚ είναι κάτι σπέσιαλ. Είναι κάτι που δεν το συναντάς σε άλλα μέρη του κόσμου. Ταξίδεψα πολύ, είδα πολλά, έπαιξα στην Ευρώπη, σε πολλές ομάδες, με Εθνικές… Εδώ βλέπεις την αγάπη για την ομάδα σε άλλη διάσταση. Το νιώθεις ότι στη Θεσσαλονίκη υπάρχει μια ομάδα, ο κόσμος αξίζει τον σεβασμό. Ο ΠΑΟΚ είναι κάτι σπέσιαλ… Αν δε βάλεις αυτή τη φανέλα, να ζήσεις αυτή την αγάπη, αυτό το ενδιαφέρον από τον κόσμο, από τη διοίκηση, να νιώσεις την ατμόσφαιρα, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Πως να το εξηγήσω;”
– Τι είναι το ποδόσφαιρο για σένα;“Ακούω πολλούς, που λένε ότι είναι τα πάντα. Όχι, δεν είναι έτσι. Έχω μια οικογένεια, έχω μια γυναίκα κι ένα παιδί. Το ποδόσφαιρο είναι η δουλειά μου, που την αγαπώ πάρα πολύ. Αυτή η αγάπη κρατάει από τα 7 μου χρόνια. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς ποδόσφαιρο”.
