«Πιο δύσκολος αντίπαλος ο Γκάλης, καλύτερος συμπαίκτης ο Μπάρλοου»
Ο Τεχνικός Διευθυντής του ΠΑΟΚ μίλησε σε σπουδαστές του Τομέα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του ΙΕΚ ΞΥΝΗ Μακεδονίας για την θέση του: «Πριν από έξι περίπου χρόνια μου ζητήθηκε να αναλάβω μία θέση στην ομάδα και ως Τεχνικός Διευθυντής προσπάθησα να στελεχώσω την ομάδα από την αρχή, βασιζόμενος σε ένα πλάνο που είχα παρακολουθήσει από κοντά, στους Ιντιάνα Πέισερς και στο διάστημα που ήμουν στην Αμερική.
Προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε ένα συγκεκριμένο πλάνο, προσαρμοσμένο στα δικά μας δεδομένα, ξεκινώντας από τον προπονητή. Θέλαμε να πάρουμε τον καλύτερο προπονητή, αυτός ήταν ο Σούλης Μαρκόπουλος που εκείνη την εποχή είχε βγάλει το Μαρούσι στην Ευρωλίγκα και μετά από πολύωρες συζητήσεις συμφωνήσαμε.
Η επόμενη επιλογή ήταν ο μάνατζερ της ομάδας και η επιλογή του Τέλη Ζουρνατσίδη, ενός χαρισματικού ανθρώπου, από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ, αποδείχθηκε ότι ήταν εξαιρετική, ενώ ακολούθησε ένας νέος γυμναστής, που εφάρμοσε ένα πρόγραμμα από την αρχή.
Ακολούθησαν οι επιλογές των παικτών και εδώ πρέπει να τονίσω ότι στην αρχή, είχαμε πολλά προβλήματα, καθώς οι περισσότεροι μάνατζερ δεν ήθελαν να συνεργαστούν μαζί μας. Στην πορεία και μέσα από δουλειά και μεγάλη προσπάθεια, αυτό το αλλάξαμε, ενώ μετά από δύο χρόνια ανέλαβε πρόεδρος της ομάδας ο Μπάνε Πρέλεβιτς, μία τεράστια φυσιογνωμία για τον ΠΑΟΚ.
Μαζί κερδίσαμε τίτλους και γνωρίζουμε πολύ καλά τι είναι ο ΠΑΟΚ. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, νομίζω ότι η σταθερότητα που έχουμε δείξει, ιδιαίτερα στο θέμα της επιλογής του προπονητή, δείτε πως αλλάζουν στις υπόλοιπες ομάδες και ο τρόπος που λειτουργούμε, μας έχει φέρει σε ένα σημείο που νομίζουμε ότι πρέπει να είναι μία τόσο μεγάλη ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ. Όταν έχεις παίξει σε τόσο μεγάλα παιχνίδια και σε εκείνες τις τρομερές εποχές με τον ΠΑΟΚ, όταν οπουδήποτε κι αν έχεις παίξει, ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο σημείο, έχεις δει Έλληνες και φιλάθλους της ομάδας σου να έρχονται για να σε δουν, αντιλαμβάνεσαι την σημασία που έχει να είσαι σε ηγετική θέση στον ΠΑΟΚ».
Σε ερώτηση για το ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχε και ποιος ο πιο δύσκολος αντίπαλος: «Ο πιο δύσκολος αντίπαλος εννοείται πως ήταν ο Γκάλης. Δεν μπορούσες να τον σταματήσεις με τίποτα. Ο καλύτερος συμπαίκτης ήταν ο Κεν Μπάρλοου. Ήμασταν πολύ καλοί φίλοι, ήμασταν μαζί στο δωμάτιο, ταίριαζαν και οι θέσεις μας στο γήπεδο, εγώ τους έδινα τις πάσες και γι’ αυτό ήμασταν πιο κοντά».
Για το Ευρωπαϊκό του 87’: «Το συναίσθημα όταν φοράς το εθνόσημο είναι τεράστιο. Στην αρχή δεν πίστευε κανείς ότι θα φτάσουμε τόσο ψηλά. Για να καταλάβετε το γήπεδο ήταν άδειο στα πρώτα παιχνίδια. Πριν το τελικό, προσπαθήσαμε με πειράγματα μεταξύ μας να ανέβουμε ψυχολογικά και να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τεράστιες ομάδες και σπουδαίους αθλητές που μέχρι τότε τους βλέπαμε στο γήπεδο και τους θαυμάζαμε».
Για τον Βασίλη Σπανούλη, είπε πως: «Είναι ένα παιδί που ξεκίνησε να παίζει από μικρός μπάσκετ στη Λάρισα. Ο αδερφός μου με ενημέρωσε, πήγα τον είδα σε ένα παιχνίδι στο Βόλο που πέτυχε 50 πόντους. Ήξερα ότι μπορεί να δώσει πολλά αλλά δεν ήξερα μέχρι που μπορεί να φτάσει. Τον πήρα στην εθνική και η ομοσπονδία με «χλεύαζε» για την επιλογή μου. Θεώρησαν πως του έκανα χάρη. Έχω την εντύπωση ότι δεν έμεινε στο ΝΒΑ και δεν επέστρεψε όταν του το ζήτησαν, γιατί έχει μάθει να είναι πρώτος. Για τον ίδιο λόγο πιστεύω ότι δεν δοκίμασε στο ΝΒΑ ο Διαμαντίδης και από ότι φαίνεται, καλά έκανε. Η ενέργεια που έκανε ο Σπανούλης να βάλει τα χέρια του στα αυτιά του στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, μου θύμισε ένα ανάλογο περιστατικό.
Θυμάμαι ότι είχα κάνει κι εγώ κάτι παρόμοιο, όταν μετά από μία δεκαετία στον ΠΑΟΚ και ως παίκτης του Ηρακλή, μετά από νίκη στο Ιβανώφειο, γύρισα προς τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ και έκανα μία κίνηση, σαν να τους έλεγα δεν σας ακούω. Τι λέτε τώρα που έφυγα; Έκανα κάτι τέτοιο εγώ, προς τον κόσμο που με είχε αποθεώσει, με είχαν πάρει από το αεροδρόμιο στους ώμους μετά τους Ευρωπαϊκούς τίτλους. Συμβαίνει όμως, όταν υπάρχει τόσο μεγάλη ένταση. Δεν νομίζω ότι ο Σπανούλης πρόσβαλε κανέναν».
Τέλος, σε ερώτηση για το αν παίζουν μπάσκετ τα budget των ομάδων: «Παίζει μεγάλο ρόλο, αλλά δεν χρειάζεται μόνο το χρήμα για μια καλή ομάδα. Το παν είναι να υπάρχει χημεία μέσα στην ομάδα. Τα ποσά που παίρνουν οι παίκτες πρέπει να είναι ισόποσα. Εμείς έχουμε μία συγκεκριμένη φιλοσοφία, την οποία θέλουμε να συνεχίσουμε και να εφαρμόσουμε ακόμη και εάν αλλάξουν τα πράγματα. Οι ομάδες δεν μπορούν να αλλάξουν από την μία ημέρα στην άλλη. Χρειάζεται υπομονή, προσοχή και συγκεκριμένο πλάνο».
gazzetta.gr
