Γιατι οταν μας πικραίνει κατι που συμπαθουμε ,προσπαθούμε να το βαλουμε απέναντι και να το μειώσουμε ,να το ειρωνευτούμε?Γιατι ποτέ δε περιμένουμε λιγο αλλα βιαζόμαστε να πάρουμε αποστάσεις παροτι υπάρχουν οι προοπτικές για βελτίωση?Κι εγώ στην ιδια λουμπα επεσα χθές τα ίδια μουρμούριζα αλλα σημερα καθησα και σκέφτηκα "Για στασου ρε φιλε εσυ δε πανηγύριζες το καλοκαίρι με το πέναλτι του Σαμαρά?Τωρα γιατί αλλαξοπίστησες?" κι ειπα να το δώ πιο ψύχραιμα.
Εδω λοιπόν ενας καταξιωμένος προπονητής που εχει γυρίσει ολα τα μεγάλα πρωταθλήματα ,στην ψωροκωσταινα βγηκε σκάρτος με 3 μονο παιχνίδια και μ ενα ρόστερ που είχε τεράστια προβλήματα και καθόλου ομοιογένεια.Μονο κάποιος μαγος θα μπορούσε ενα τετοιο σκορποχώρι με αποχωρήσεις παικτών,πολλούς βασικους εκτος ρυθμού(Σαμ,γαυροι) ,τραυματίες και καποιους νεους, να το κάνει ΟΜΑΔΑ σε 3 μόνο αγώνες.Το ξέρετε ,μεγάλοι ανθρωποι είστε οι περισσότεροι οτι αυτα στο ποδόσφαιρο ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ,χρειάζεται χρόνος.Λάθη σίγουρα εκανε αλλα στην περίπτωση του (ξενος στη νοοτροπία και με ποδοσφαιριστες που δε γνωρίζει) ποιός δε θα έκανε?Ουτε ένα φιλικό δε προλαβε να παίξει ο άνθρωπος.
ΥΓ Το γεγονός οτι αγνόησε τις "άνωθεν" εντολές για τη συμμετοχή του Κλαους στο 2ο παιχνίδι, εμεις τουλαχιστον επρεπε να το εκτιμήσουμε.Και Σταφυ στο 3ο
ΥΓ2 Ο Ρεχαγκελ ειχε αρπάξει πέντε (5) απ τη Φιλανδία στο πρώτο παιχνίδι του με την εθνική."Που πας ρε-Χαγκελ?" ήταν ο τιτλος που δέσποζε στις φυλλάδες για τον "Αλέφαντο της Γερμανίας".3 χρονια μετά σήκωσε το Euro.
