Στο ημίχρονο συζητάω με ένα φίλο στη Σαλονίκη στο τηλέφωνο, απογοητευμένος εκείνος... του θυμίζω τί μου είχε πει στην Τούμπα στη επιστροφή μου μετά από 32 χρόνια όταν παίζαμε με τον gay:
"... απόψε δεν χάνουμε. Είναι αδύνατον
η θετική ενέργεια 200000 ΠΑΟΚτσήδων και εσύ μετά από τόσα χρόνια και να χάσουμε.. δεν γίνεται..."
Αποτέλεσμα, μια μαγική βραδιά και 2-1 ....
Του λέω πίστεψέ το, άλλα 2 θα βάλουμε,
σκέψου θετικά αυτό λείπει, έχουμε παίκτες και προπονητή, όλα είναι σωστά, αλλά δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας.
Την ώρα που οι σαρδέλες μας είχαν στριμώξει και κάναμε το ένα λάθος μετά το άλλο, γυρίζω στους δύο μαθητές μου και στην υπόλοιπη παρέα: "Πρέπει να το πιστέψουμε" λέω "θα βάλουμε άλλα δύο γκολ, δεν γίνεται, δεν παίζει τίποτα άλλο απόψε,
σκεφτείτε θετικά"
Και στο τέλος εισέπραξα: "... είχες δίκιο δάσκαλε"!!!!