Πραγματική αγγαρεία. Βαρέα και ανθυγιεινά.
Στο 2ο ημίχρονο, έτσι όπως χτυπούσε ειδυλλιακά και ο ανοιξιάτικος ήλιος,
κόντεψε να με πάρει ο ύπνος στο γήπεδο.
Η ομάδα ήταν αλλού. Δεν ξέρω πού, αλλά αλλού.
Ο Βιερίνια, που παρεμπιπτόντως ήταν σχετικά καλός στο 1ο ημίχρονο,
στο 2ο ημίχρονο δεν μπορούσε ούτε να περπατήσει.
Μπήκε και ο Μπίσεσβαρ μετά και έδεσε το γλυκό.
Μιχαηλίδης, Τσαούσης και Μπράντονιτς, δεν θα μπορούσαν να πάρουν κάποια λεπτά συμμμετοχής,
αντί των παλαιμάχων;
Σε αυτά τα παιχνίδια, πρέπει να μπαίνει και κάποιος που θέλει να δείξει πράγματα,
να πάρει λίγο ρυθμό και να έχει κίνητρο.
Μου ξεκινάς βασικό τον Φιλίπε Σοάρες με τον γαύρο, χωρίς αγωνιστικό ρυθμό, για να τον ''σταυρώσουν'' οι άμπαλοι,
και σήμερα μου τον βάζεις ένα ''σκοτωμένο'' τέταρτο; Γιατί;
Τι άλλο; Α, ναι.
Τον Κωνσταντέλια, πρέπει να τον άλλαξε, τρεις τουλάχιστον θέσεις σήμερα.
Τον ξεκίνησε αριστερά, τον πήγε μετά στο κέντρο, μετά τον πήγε δεξιά,
για να ξανακαταλήξει στο τέλος αριστερά. Γύρω, γύρω όλοι.
Τέσπα.
ΔΕΝ είναι όμως δυνατόν, να γίνονται αλλαγές, να μπαίνουν ξεκούραστοι παίκτες και
να μην αλλάζει καθόλου η εικόνα της ομάδας. Και αυτό όχι μόνο σήμερα....
Ας σταματήσω εδώ καλύτερα για αυτόν τον αγώνα, γιατί δεν έχει νόημα.
Πάμε παρακάτω.
6ος Τελικός σε 7 χρόνια, ο 4ος με τη χάρτινη ομάδα της μεζούρας.
ΠΑΟΚΑΡΑ ΦΕΡΕ ΜΑΣ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΟ ΛΕΥΚΟ !!