Καποια στιγμη η τυχη επρεπε και εμας να μας χαμογελασει.
Και μιλαω για την μοναδικη φαση του πρασινου γαυρου με το δοκαρι.
Απο κει και περα, ξεχωρα καποια λαθη που εγιναν κυριως στο πρωτο ημιχρονο, στο δευτερο τους ξεφτιλισαμε
και πηραν ενα μερος απο την ψ@λη που τους αξιζε.
Ο Ταισον για εμενα κανει την διαφορα, μπαινει και τελειωνει την παρασταση, αλλα μαζι του ηταν και ο Ολιβειρα με τον Σβαμπ.
Αυτοι οι τρεις ξεχωρισαν, εξου και η πολυ καλη μας εμφανιση μεχρι το τελος παρα την εισοδο των Μπισεσβαρ και Βιερινια
που εκαναν τους μπ@σταρδους να κερδισουν μετρα στο γηπεδο.
Τιποτα δεν τελειωσε αν και εχουμε σοβαρο προβαδισμα.